Saat 19.41 idi. Annemler hâlâ gelmemişti. Grupta zaten 2 saat önceden falan gitmişti. Odamda öylece yatmış tavanı izliyordum. Kapının tıklanma sesini duyunca bakışlarımı kapıya yönlendirdim.
Abimden başkası değildi. Bende "Girebilirsin abi." diye seslendim.
Kapıyı yavaşça açıp içeri adım attı. Arkasından kapıyı kapatarak yatağıma doğru ilerledi. Ben de yataktan doğrularak oturma pozisyonuna geldim.
Yanıma gelip oda benim gibi oturdu ve sırtını yatak başlığına yasladı.
Bir süre sesizce oturduk. En sonunda abim konuşmaya başladı, "Sakura bir sorun mu var diye sormayacağım. Olduğu gayet belli. Ne olduğunu benimle paylaşmak ister misin?"
Sai ile ilgili olan şeyleri ona söylemek istemedim. Çünkü rahatsız olduğumu fark edince Sai ile bir konuşma yapmaktan hiç çekinmez. Ve ben utancımdan böyle bir şey olmasını istemiyorum.
Hem zaten birde Sasuke-kun'a yakalanmamak için Gaara'ya ilgim olduğunu söylemiş. Ve Sasuke-kun beni Sai ile gördü. Sevdiğim adamın gözünde harika izlenimler bıraktım. Biri de abim yüzünden!
Belkide bana o yüzden tiksinirmiş gibi bakmıştı. Ne! Yoksa benim şey olduğumu düşünüyor olmasın! Söylemek bile istemiyorum!
Belki işe yarar diye, "Dedim ya , sadece yorgunum."
Abim bana dönerek, "Kaç yıldır aynı evi paylaşıyoruz. Birbirimizi çok iyi tanıyoruz. Diğerlerinin yanında bunu söylediğinde sana zaten inanmamıştım." bir iç çekip, "Bak Sakura niye söylemediğini bilmiyorum. Ama biz kardeşiz. Yani ne olursa olsun bana anlatmalısın." dedi.
Söylemeli miydim? Aslında abim güvenebileceğim biri. Her ne kadar çenesini tutamasada yinede sırlarımı kimseyle paylaşmaz.
Kafa mı biraz aşağıya eğdim. "Sadece Sai bugün bana gereğinden fazla yakındı. Açıkçası biraz rahatsız oldum."
"Sai mi? Nasıl ya? Ben niye fark etmedim?"
Ona dönüp "Mutfağa girip İno ile konuştuktan sonra onu fark ettim. Ya işte yakınlaştı!"
Abim yumruğunu sıkıp "Sana bir şey yapmaya çalıştı mı?" sinirlendiği çok belliydi.
"Hayır. En azından kapı zili çalınca hemen ordan uzaklaştım." Dedim. Sesim anlamadığım bir şekilde titriyordu.
Abim sinirle soluyup "Demek Sasuke beni o yüzden uyarmıştı. Piç herif!"
"Sasuke-kun ne alaka?" Diye sordum.
Kafasını önüne çevirip "Onlar Sai ile önceden tanışıyorlardı. Sai garip bir çocuk biliyorsun. O sıralarda hoş olmayan şeyler yapıyordu." Duraksadı. "Sasuke ben onunla tanıştıktan sonra beni senin için uyarmıştı. Çocuğun yıllar önce yaptığı bir şey olduğundan ona şans verdik. Tabi Sasuke hâlâ ona tam güvenmiyordu. Yaptığı şeyler normal değildi. Sasuke de senin için endişelenip beni uyarmıştı."
merakla "Ne yapıyorduki?" diye Sordum.
"Ya işte şey...gözüne kestirdiği kızları...boşver söykediklerimi unut. Sadece ona çok yakın durma yeter. Zaten ben yanındayım." Söylemek istemiyor olması beni çok rahatsız etti.
Ne diyecektiki?
"Abi niye söylemiyorsun?"
"Kullan-at gibi bir şey. Ya Sakura boşver işte. ona bir şey çaktırma. Bu olanlar hakkında onunla tek bir kelime konuşma. Hiç olmamış gibi davran. Eskisi gibi sakalaş, sohbet et. Sadece onunla yalnız kalmamaya dikkat etsen yeter." Diye konuştu.
Ona kafamı sallamakla yetindim. Dediklerini pek anlamamıştım. Kafa da yormak istemiyordum. Abim bilmemi istemiyorsa bir nedeni vardır.
Bana hafifçe gülümseyip sarıldı. Ben de ona karşılık verirken konuştu.
"Ha bu arada sana güzel bir haberim var."
