Dersin son saatine gelmiştik. Öğretmen olmadığı için eve gitmemize izin verildi. Ben de çantamı kapıp direk okuldan dışarı çıktım.
Direk eve geçmek istemedim. Zaten birkaç aydır doğru düzgün dışarı çıkamaz oldum. Ben de biraz dolaşmak için evin ters yönüne doğru ilerledim.
Aklıma gelen fikirle bir kuru simit alıp limana doğru ilerledim. Limanda tanıdığım birkaç kişi vardı. Bir ara çok gittiğim için balıkçılarla sohbet eder oldum.
Yolda ilerlerken karşımda Gaara'yı görmemle duraksadım. Çünkü şuan sıcak bir gülümsemeyle bana doğru yaklaşıyordu.
Biran için Sasuke-kun'un ona bir şeyler söylemiş olabileceğini düşündüm.
Abi beni ne durumlara soktun böyle!!
Belkide sadece selam vermek için geliyor diye düşünürken çoktan karşımda durmuş ve konuşmuştu.
"Selam Sakura. Nasıl gidiyor?"
Ben de ona gülümseyip "Aynı. Sen nasılsın?" Onunla ne konuşmam gerektiğini hiç bilmiyorum.
"Sana bir şey söyleyecektim." Dedi biraz gergin duruyordu.
"Tabi." Diyerek karşılık verdim.
Derin bir nefes alıp "Benimle bir yemek yemen gerekiyor."
Nedenmiş? Niye gerekiyor? Hayır, iki kez konuştuğum biri ile nasıl yemek yemem gerekebilir?
Ona garipserce "Nedenmiş o?" die sordum.
Elini ensesine koyup "Bak benim bununla bir alakam yok. Abin bana seninle bir yemek yemem gerektiğini söyledi." Konuştu.
Ne saçmalıyor lan bu? Asıl soru abimin amacı ne!!?
"Sen nasıl kabul edebiliyorsun? Sonuçta benimle 2 kezden fazla bir konuşman olmadı." Deyiverdim.
"Abin iyi şantajcı diyelim."
Tabi başka neyden olacaktıki zaten. Ben bir şey demezken o "Hadi Sakura. Bir seferlik zaten. Abinin dediği şeyleri yaptığını benden iyi biliyorsun. Eğer kabul etmezsen okula rezil olucam." Yalvarırcasına bakıyordu.
Bir kereden bir şey olmaz herhalde. Hem kim görebilirki? Sadece yemek.
İşaret parmağımı kaldırıp uyarırcasına "Sadece bir yemek. Başkada olmaz."
"Tamamdır!" Bana kocaman sarıldı. "Çok teşekkürler Sakura!" Ne yaptığını fark edince "ah üzgünüm. Bir anlık heyecanla oldu. O sır beni bitirebilirdi." Benden ayrılarak dedi.
Ona önemi yok der gibi kafamı sallayıp gülümsedim. Sonra bana veda edip ayrıldı. Elime telefonumu alıp hemen abimi aradım. Amacını kesinlikle öğrenmem lazımdı. Telefon direk açıldı.
Ona sinirle "Abi senin amacın ne? Niye Gaara'yı benimle yemek yemesi için tehdit ettin? Iyice aklını kaçırdın herhalde?"
Bir iç çekip "Sakura bunu belli etmememiz gerekiyor unuttun mu? Lütfen benim için ufak bir iyilik yapıp sadece bir seferlik yemek yiyin. Daha sonra bağlarınızı koparabileceğim." Dedi.
"Niye onunla yemeğe çıkmam gerekiyor. Bunu başka yollarla halledebilirsin. Mesela söylediğinin yalan olduğunu itiraf ederek!" Çıkıştım.
Biraz yüksek bir sesle "Sakura, Sasuke benim kardeşim sayılır tamam mı? Ve yalandan da nefret eder. Ama ben sırf senin sırrın ortaya çıkmasın diye ona yalan söyledim. Şimdi sen de benim için bir fedakarlık yap ve işleri kökünden halledicem. Söz veriyorum, Gaara olayı ortadan kalkıcak." Diye konuştu.
Derin bir nefes aldım. Zaten Gaara'ya kabul ettiğimi söylemiştim. Hemencecik bitecek nasıl olsa değil mi?
Zaten artık abime güvenmekten başka bir şey yapamam.
