Kabanata 9- What

1K 42 2
                                    

What

I couldn't make my foot step because I was nervous. Alam niya ba na kasama ako? Kung alam niya bakit sumama pa siya? I'm not ready for this!




Nagpakawala ako ng malalim na pagbuntong hininga. I walked confidently, Kahit na sa loob-loob ko ay kinakabahan ako. Isinilid ko sa likuran ng aking tainga ang ibang hibla ng buhok na tumama sa aking pagmumukha.





Tinanaw ko ang likuran nilang tatlo na puno ng charisma na naglalakad papunta sa sasakyan. Maybe I'm lucky somehow? Because I have a kind friends who's taking care of me. Unlike a man who was next to them.




"Miss," Some random guy called me, napalingon ako. "Sa'yo ba 'tong bracelet? Nahulog I think the lock is broken," tinaas niya ang bracelet at pinakita sa akin.




Binalingan ko ng tingin ang kaliwang palapulsuhan ko para siguraduhin. It's missing! Napatingin ako sa hawak niyang bracelet bahagya pa akong lumapit para makita ang itsura nito. I saw its three butterflies designs so sure it's mine!




"Oh! It's mine!"Nilahad niya naman agad sa akin, Kinuha ko naman "Thank you!" pasasalamat ko.




Tiningnan ko ang bracelet, Sira nga talaga. Bakit naman ngayon pa 'to nasira? Nakangisi siya habang tinitingnan ang bracelet kong nasira.





He shrugged "You're welcome,"




Tumalikod na siya, Without getting my number or name, huh? Pinanood ko siyang naglakad palayo. I think papunta siyang court? Not sure, Pero kasi d'on s'ya lumiko.



Naglakad na ako papunta sa parking lot, Humigpit ang paghawak ko sa bracelet bago ipalibot ang tingin. Hindi ko makita 'yung sasakyan ni Magen na dala-dala niya kanina! I looked around like a kid who was missing. Nagsisimula ng sumibol ang inis ko sa magkapatid!




"Sakay!"



Malamig na boses, I felt that I couldn't explain why my chest was pounding so hard. Tiningnan ko kung saan nanggaling ang boses.



He still wearing his blank expression. Nakababa ang bintana ng kaniyang sasakyan. Kitang-kita ko ang pagkaasiwa sa kaniyang mukha. Mahigpit rin ang pagkakahawak niya sa manibela bago ulit ako sulyapan.



"Sumakay ka na," He sighed "Magen said, you ride here in my car." I blinked, I really missed his husky voice. "May hinatid muna sila, mauna na daw tayo sa restaurant," He explained.



Nataranta ko namang binuksan ang pinto ng front seat. When I sitted, I was greeted by his masculine scent.. so manly.. so pure.



Kinabit ko ang seatbelt, Halos nanginginig pa nga ang kamay ko ng abutin iyon.




"Bakit ba kasi ang tagal mo," Iritadong tanong niya bago paandarin ang sasakyan.




I swallowed hard like there's something in my throat.



Napatingin ako sa bracelet na hawak-hawak ko.


"Nahulog kasi 'to ibinalik sa akin nung lalaki," I explained.



Bumaling siya sa akin gamit pa rin ang malamig na titig. Itinaas ko ang bracelet na hawak ko, nangangatog pa rin ang kamay ko kaya agad kong binaba.




Tumikhim siya at tumango-tango and in his nodded it seems that our conversation ended.




Napahigpit ang hawak ko sa magkabilang kamay. I looked at him as usual I saw his blank expression while looking through the way. Humigpit bahagya ang pagkakahawak niya sa manibela.



LET ME IN DARK (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon