Kahramanlarım -Bakugo X MC-

24-Yıldızların Altında

Rin

Neden böyle oluyordu?

Ondan ne kadar uzaklaşmak istersem istiyeyim bir şekilde ona çekildiğimi hissediyordum.

Biz tam olarak neydik?Düşman mı?

Düşman desem...Ben düşmanlarımı görmeye bile katlanamazdım.Zihnimde bile onları hayal etsem sinirim bozulurdu.

Eskiden sanırım Bakugou'ya karşı böyle yani düşman gibi hissediyormuşum.Ama şu an durum sanırım...Değişmişti.

Ben artık onu daha fazla görmek istiyordum.

Peki bu ne anlama geliyordu?

Tam olarak onla ben neydim?(Y.N.:Birbirine aşkını itiraf edemeyen iki gerizekalı desem?Gerçi daha kendi içlerinden bile kabul etmiyorlar da...Bakalım.)

Benim için o ne ifade ediyordu?

Yüzünü görmeyi son zamanlarda çok istiyordum.Son zamanlarda onu daha fazla düşünmeye başlamıştım.Yatağıma yattığımda hep onun yüzü aklıma geliyordu.Sonra hemen ne kadar saçma şeyler düşündüğümü kendime hatırlatıyorum ve yastığımı Bakugou gibi düşünüp vurmaya başlıyorum.(Y.N.:Kızım sen ne yaşıyon?)

Garip bir şekilde hala onunla didişiyordum ama...Sanki onunla didişmek bile artık daha eğlenceliydi.

Artık ondan nefret etmiyor muydum yoksa?

Ama onun Midoriya'ya yaptıklarından hala nefret ediyordum.

Ama sonuç olarak artık böyle bir şey yapmıyordu öyle değildi?

Bir dakika ne?Az önce ne dedim ben?

Beynim Bakugou'yu mu savundu,ben mi yanlış anladım?

HAYIR!BEN ONDAN HALA NEFRET-

Ediyor muyum?

Kafam çok karışık.Ne düşüneceğimi,ne yapacağımı düşünemiyorum.

Neden kafam son zamanlarda bu kadar karışıktı ki?

Peki biz onunla arkadaş mıydık?Hayır,sanmıyorum.Arkadaşlar,bizim gibi bu kadar fazla didişmezdi.

Peki o zaman tam olarak biz neydik?

Acaba o da benim gibi hissediyor muydu?

(Y.N.:Hadi şimdi Bakugou'nun beynine gidiyoruz.Biraz onun neler hissettiğini okuyalım.)

×××

Bakugou(Y.N.:Bir an yanlışlıkla elim m'ye gitti ve "Bakugoum" yazdım.Evren bile bizim aşkımızı istiyor .Tamam saçmalamaya başladığıma göre artık Bakugou aşkımın gözünden okumaya başlayabiliriz.Yine ben,ve yine birilerine yürüyüp duruyorum.Ama napiyim BNHA'daki erkekler de bu kadar yakışıklı ve ponçik olmasalarmış benim suçum mu yani?)

Gözlerine baktım:Çok güzellerdi.

Ama o gözlere bakışlara anlam veren Renka'nın kendisiydi.

Ne diyorum lan ben ya?Kafam saçmalamaya başladı yine!

Bu aptal kıza ilk ismiyle mi seslenmiştim?

Ve gözlerini mi beğenmiştim?

Tamam,bunları içten düşünmüş olabilirdim.Fakat yine de bu düşüncelerim çok saçmaydı!

BİZ ONUNLA DÜŞMANDIK!BU KIZ APTALIN TEKİYDİ!VE BEN ONDAN HEP NEFRET ETMEYE KARARLIYDIM!

Saçmalıyordum...Gerçekten saçmalıyordum...

Birazdan şu saçma dans bitecek ve ondan uzaklaşıcaktım.

Bir şekilde hep bir araya gelebilmemiz elbette normal değildi.Bunu fark etmiştim.Fakat buna sonuna kadar karşı gelecektim!