Kahramanlarım -Bakugo X MC-

39-Gece Yarısı Bir Karşılaşma

Rin

Şok içerisinde adamın dediklerini idrak etmeye çalışıyordum.

Bakugou'yu mu öldürecekti?

Birden içimi çok büyük bir korku kapladı.

Bakugou:KES LAN SAÇMALAMAYI!SEN BENİ GEBERTEMEZSİN!

İçimdeki korku o kadar büyümüştü ki...

Şu an çok korkuyordum.Bu adamı biz ciddiye almamıştık.Ama anlaşılan gerçekten manyaktı.

Bakugou'yu öldürmekle tehdit etmişti.Ve şu anda ikimizinde özgünlükleri gitmişti.Nasıl olmuştu bilmiyorum ama bir şekilde gitmişti.

Fakat şu anda bunlar düşünmem gereken şeyler değildi.Düşünmem gereken şey ona nasıl gerçeği söyleyeceğimdi.

Bu tehdit belkide sadece bir blöftü.Belkide sadece gerçeği söylemem için bir anda ağzından bu sözler kaçmış olabilirdi.

Ama yine de...Bunu riske atamazdım.Onun ölmesini istemiyordum.Bu her şeyden öncelikli bir durumdu.

Yüzümü Bakugou'ya çevirdim.İfadesiz bir şekilde bana bakıyordu.

Bir süre birbirimizle bakıştık.Sonra da sinirlenerek konuşmaya başladı.

Bakugou:Ehh!Yeter be!Söyleyecek misin lan?

Sessiz kaldım.

Bunu söylemek zor olucaktı.Hem de çok zor...Ama Bakugou için yapmak zorundaydım.

Hem zaten...Artık bunu ondan saklmak bana bile yanlış gelmeye başlamıştı.Sonuçta onu seviyorsam,onun da bunu bilmesi en doğal hakkıydı.

Ama yine de bu çok zor geliyordu işte...

Bir kere cesaret etsem belki de her şey güzel olacaktı aslında...Ama olmuyordu işte...Ağzımdan çıkmıyordu.

Bir şeyler demeye çalıştığımda sadece anlamsız mırıltılar çıkmıştı.

"Ah sakin ol.Daha söyleyecek iki günün var."

İki gün çok kısa bir süreydi.Ve bir kaç dakika gibi çok hızlı bir şekilde geçeceğinden emindim.

×××

Aynı Saatte

Beyza

Gecenin bir yarısında uyanmıştım.Saat beşti.

Üstüme bir tane hırka aldım ve yurttan çıktım.Yurdun bahçesinde yürümeye başladım.

Yaşadıklarımı düşünüyordum...Her şey bu kitabı yazmaya karar vermemle başlamıştı.Bu çok ani gelişmişti.Bir anda ise bu kitaba ve karakterlerine iyice bağlanmış ve işte şu anda da buradaydım.Kim bilirdi ki böyle bir şey yapacağımı?

İç çektim.O sırada birden Midoriya'yı gördüm.

Gecenin bu saatinde saldırı mı çalışıyordu o?Bu kadar da çalışkan olunur mu yahu?Hiç mi uykun yok?

Gerçi nedense şu anda benimde uykum kaçmıştı ama Midoriya bunu her gün yapıyordu.

Koşarak yanına gittim.

Beyza:Ne yapıyorsun Midoriya?

Midoriya:Sen bu saatte uyandın mı?

Bu soruyu kendisine sorması gerekmiyor muydu?

Beyza:Evet garip bir şekilde uyandım.Peki sen ne yapıyorsun?

Midoriya:Bende uyanmışken hazır biraz ders çalışayım dedim.