Kahramanlarım -Bakugo X MC-

5-Shouto İle Pratik

Medya:Shouto

×××
Rin

7 Yıl Önce...(8 Yaşında)

Küçüklüğümden beri ailemin bana hiç benzemediğini söylerlerdi.Herkes bunu derdi.

O zamanlar pek fazla bu duruma bir şey demezdim:sonuç olarak aileme benzemediğim doğruydu.

Ama bunun arkasında cidden böyle bir şey olduğunu kim bilebilirdi ki?

Bugün doğum günümdü:4 Haziran.

Her şeyden habersiz okuldan çıkmış,eve gidiyordum.O duyacağım şeylerden habersiz...

Eve sessizce girmiştim.Sonra odama çantamı bıraktım.Şimdi annemin yanına gidecektim.Tam annemin kapısını çalıyordum ki içeriden annemin biriyle bir şeyler konuştuğunu anladım.Bu yüzden onu rahatsız etmek istemedim ve kapının önünde beklemeye başladım.

Tabi bir yandan da onun konuştuklarını da net bir şekilde duyuyordum.

İnko:O,o hala...Evlatlık olduğunu bilmiyor...Sence ne zaman söyleyebiliriz?

Zaten böyle bir şey çıkacagını içten içe biliyordumSadece elimde bir kanıt yoktu.

Ama artık vardı...

O gün ağladığımı kimseye belli etmeden o mutlu sanılan,fakat şu ana kadar geçen en kötü doğum olarak geçirmiştim.

Neden ağladığımı açıkçası bende hiç bir zaman anlamamıştım.

Herkes bana burada iyi davranmıştı.Ama ben yine de şu an üzülüyordum.

Beni evlat edindikleri için onlara minnettar olmalıydım aslında...

Neden böyle düşünmüyordum ki?

Sanırım...Onların sevgisine öyle alışmıştım ki...

Keşke ailem olsalardı...

Gerçek ailem beni neden yetimhaneye bırakmıştı hiç bir fikrim yoktu.Belki de bırakmamışlardı?Belki ölmüşlerdi ve...

Ah hayır,artık olumlu düşünmeyi bırakmalıydım.

Ailemden nefret etmeliydim.

En azında sekiz yaşındayken böyle düşünmüştüm.

×××

3 Yıl Önce...(12 Yaşında)

Rin:İşte böyle öğrendim.

Annem istemsizce ağlamaya başlamıştı.Ben niyeyse duygusuz biri gibiydim.

Artık böyle anlarda çok nadiren ağlıyordum.

Hatta o kadar az ağlıyordum ki...

Sanırım,bu değiştiğimden dolayı böyleydi.

İnsanlara değişir,ve bu tartışılmaz olan hayatın bir gerçeğidir.

Annem biraz daha sakinleşmişti.

İnko:Ah,şey...Sana muhtemelen niye bugüne kadar söylemediğimizi düşünüyorsundur muhtemelen...Şöyle ki...

Rin:Dur tahmin edeyim,yaşım bunu anlamak için pek uygun değildi.

İnko:Nerden...Bildin?

Rin:Sadece bir tahmindi.

Yıllarca bu konuyu düşünmüştüm ve tahminlerimin arasındaki en gerçekci olan cevapda buydu.

İnko:Peki,sen evlatlık olduğunu bilmene rağmen niye bizimle normal bir şekilde konuşmaya devam ettin?

Rin:Böyle bir şeyi sen açıklarsan daha iyi olur diye düşünmüştüm.