Kahramanlarım -Bakugo X MC-

33-Hastane

Çüşş dün kaç bölüm yazmışım lan ben?Tam 4 tane!

Bütün gün kitap yazdım.Beynim de sulandı.Ama olsun şu an kitap çok heyecanlı ilerliyor ve içimdeki yazma şevkini durduramıyorum!

Her şey kitap için...(Duygulandım)

İyi okumalar...(Yalnız yeni fark ettim iyi okumalar ney?İyi nasıl okuyoruz?Kafamda deli sorular...Neyse ben diyecem yine de.)

×××××

Rin

(Y.N.:Önceki bölüm Rin'e sövenler var mı?)

Gün sonunda haftalardır hastaneye gitmediğimi hatırladım!

Harbi yahu ben hastaneye gidecektim ya?

Çantamı aldım ve hastaneye doğru yürümeye başladım.

Midoriya ile konuşmadığımız için hastaneye çok daha rahat gidebilecektim.

Yaklaşık bir saatlik metro yolculuğundan sonra bir hastaneye varmıştım.

Aslında randevu falan da almamıştım.Acaba beni içeri alırlar mıydı ki?

Neyse...Buraya kadar gelmiştim şansımı deneyeyim bari.

İçeriye girdim.Ve danışmanlığın önüne gittim.

Rin:Pardon,benim randevum yok ama bir doktora görünebilir miyim?Durum acilde!

Yani aslında acil miydi bilmiyordum ama yine de böyle söylemekten zarar gelmezdi.

Danışma:Ah hayır malesef- ah tabiki hemen girin!

Kadının dediğiyle ona aval aval baktım.

Ne diyor lan bu?

Rin:Karar verdiniz mi?Girebiliyor muyum?Yoksa giremeyecek miyim?

Danışma:Ah tabiki de gireceksiniz!

Rin:Peki...

Kadının beyninin gün boyunca çalışmaktan sulandığını düşündüm ve daha fazla kadının üstüne gelmedim.

Rin:Peki doktorun odası nerede?

Danışma:6.kat,en sondaki oda.Buyrun bu da doktora vereceğiniz kağıt.

Kağıdı elime aldım.Kağıtta benimle ilgili bilgiler vardı.

İyi de ben daha kadına ismimi bile söylememiştim ki?

Rin:Pardon ama size daha ismimi bile söylememişken,bu kağıdı nasıl hazırladınız?

Danışma:Ah şey-ZİHİN OKUYABİLİYORUM BEN ONDAN İŞTE!

Niye bağırmıştı ki bu kadın?

Galiba gerçekten çok çalışıyordu ve beyni sulanmıştı.

Şu an bu kadına büyük bir saygı duymuştum.O kadar çok çalışıyordu ki bu haldeydi!

Üzülmeden edememiştim haline...

Sonra ise doktorun odasına doğru yürümeye başladım.

×××

Beyza

Onu takip etmiştim.Şu an hastaneydik.

Bu aptal kız daha randevu bile almadan hastaneye gelmişti!

Ne yaptığını sanıyordu bu cidden?

Ah...Neyseki yanında olmasa da arkasında gizli bir yazar vardı.Ve bu yazar ona yardım edecek kadar da tatlıydı!

Şaka yapıyorum elbette.Onu ölümden kurtarmak için yapıyordum bunu...

Eğer bu evren yok olursa o da yok olucaktı.Daha doğrusu bu evrendeki herkes...

Aslında Rin'e kızgındım.Çünkü Midoriya'ya gereksiz yere kötü davranmıştı.

Fakat her ne olursa olsun onun ölmesini istemiyorum.Ve diğerlerinin...

Şu an olan o garip olayları engellemezsem hiç iyi şeyler olmayacağı kesindi!

Danışmanın dediklerini son anda değiştirdim ve randevusu olmadan da Rin'in girebilmesini sağladım.

Rin dua et,benim gibi bir yazarın var.Yoksa seni asla randevusuz sokmazlardı.

Sonra danışmadaki kadın'ın Rin'e doktora vermesi için bir kağıt hazırlattım.

AMA BİR DAKİKA!

Rin kadına henüz daha ismini bile söylememişti ki!

S*ÇTIMMM!

ACİLEN BİR ŞEY YAPMALIYDIM,ACİLEN!GARİP BİR ŞEYLER OLDUĞUNU HİSSETMEYE BAŞLADI!EYVAH!

Sonra bir anda danışmadaki kadının zihin okuma özgünlüğü olduğunu söylerse bu kağıt meselesisin mantıklı olabileceğini fark ettim.

AFERİN BEYNİME!GOÇUM BENİM!SON GAZ ÇALIŞMAYA DEVAM!

Rin,garip bir şeyler olduğunu fark etmişti.Bu yüzden yine bir şeyler yapmam gerekiyordu.Yine taslak defterimi aldım.Ve bir köşeye şunu yazdım:"Rin,danışmadaki kadının gün boyunca çalıştığından dolayı bu şekilde saçmaladığını düşünecek ve bu durumu üstelemeyecek.Ardından da doktorun odasına gidecek."

Deftere yazdığım şeyler bir bir gerçekleşmişti.Şu an Rin,doktorun odasına girmişti.

Ahh!Peki ben şimdi onları nasıl dinleyecektim?

Ah,bazen yazar olduğumu unutuyorum!

Taslak defterini aldım ve şunu yazdım:"Yazar,kitabı etkilememek için görünmez olacak ve onları dinleyecek.Aynı zamanda odanın kapısından geçebilmek için maddelerin içinden de geçebilecek."

Yazdığım şeyden sonra hemen görünmez olmuştum.Ardından da içeri kapıyı açmadan girebilmiştim.Çünkü direkt kapıdan geçmiştim.

Dikkatle onları dinlemeye başladım.

Rin:Doktor Bey...Son zamanlarda yemek yiyesim hiç gelmiyor ve hep kusasım geliyor.Bir keresinde de...Kan kustum.

Doktor:Bu ne zaman oldu?

Rin:Yaklaşık 3 hafta önce...

Doktor:Hım...Muhtemelen piskolojik bir şey...Sanırım eskiden yaşadığınız kötü olayları daha fazla düşünmeye başladınız.Ve de tabi o zamanlar ekstra bir stresliyseniz de bunlar olmuş olabilir.Muhtemelen yaşadığınız şey travmatik.

Ne?

Cidden bu nasıl oluyordu?Her şey çok daha garip bir hal almaya başlamıştı.

×××

Rin

Doktor bu durumun travmatik bir şey olabileceğini söylemişti.

Sanırım haklıydı.

Son zamanlarda sürekli ailemi düşünüp duruyordum.

Babam,bir trafik kazasında vefat etmişti.O kadın ise tam bir pislikti.Ona "anne" kelimesini bile yakıştıramıyordum.

O kadın beni küçücük bir bebekken bir çöpe atmıştı.

Nefret ediyordum ondan!Tüm bu yaptığı şeylerden nefret ediyordum!

Beni istemediğini anlayabiliyordum.Fakat neden çöpe bırakmıştı ki?Beni yetimhaneye bıraksa bile bu kadar üzülmezdim!

Ahhh!Biliyorum o gereksiz için üzülmemeliydim fakat...

Kendime engel olamıyordum.

Sanırım bunlardan dolayı travma yaşıyordum.

Rin:Peki bu nasıl geçecek?

Doktor:Sana ilaçlar yazacağım.Bunlardan her gün iç.Çok aksiyonlu şeyler yaşama.Bunlar durumunu tetikleyebilir.

Aksiyon mu?Yarın turnuvalar vardı ve ben orada savaşıp duracaktım.Ve çok fazla aksiyon yaşayacaktım.

Ama hayır,her ne olursa olsun o turnuvalara katılacaktım!

Yoksa o Bakugou'ya ve herkese gününü gösteremezdim.

Beyza

Gerizekalı!Ölecekti haberi yoktu!Neyse şu kıza dikkat etsem iyi olacak.Umarım başına bir şey gelmez.

×××

718 kelime