Sierra Evans

2.Bölüm

Bölüm adı : 'Privet Drive 4 Numara.'

Süpürgeyle, bahçeye indiğimde etraf oldukça sessizdi. Okulların açılmasına sadece iki gün kalmıştı. Burayı yıllar sonra ilk defa görüyordum. Mezun olduğumdan bu yana hiç değişmemişti. Bahçede yavaş adımlarla yürürken Hagrid'in klübesine doğru ilerledim.

Yasak ormana gölge düşmüştü, Hagrid'in klübesine de. Kapıya geldiğimde iki kez tıklattım. Sesin duyulmadığını düşünerek tekrar tıklatacaktım ki kapı birden sonuna kadar açıldı.

Hagrid'in o büyük gözleri şimdi olağanca açılmış bana bakıyordu.

"Sierra?"

Ellerimi önümde birleştirerek içeri girdim. Hagrid'le pek bi aram olmasa da, fazla iyi kalpli olduğunu biliyordum.

İçeri girmemle kapıyı kapattı. Diğer yerlerden daha boş bir alan bulduğumda oturdum.

"Bir şey içmek ister misiniz, ben de tam şey yap-"

Elimi kaldırarak onu durdurdum.

"Hayır, içmeyeceğim."

"Buraya kadar geldiniz. O halde Dumbledore'un teklifini kabul ettiniz."

Başımı sallayarak onu onayladım. Dumbledore'un iş teklifini birilerine bahsettiğine emindim zaten.

Bir süre sessizlik oldu. Sonrasında devam etti.

"Evans... Sen, değişmişsin. Hemde çok, özellikle..." diyerek saçlarımı işaret ettiğinde yumuşak bir tonda sözünü kestim.

"Saçlarımı böyle daha iyi buluyorum." dedim ve önceden koyu kızıl olan, kestane rengine bürünmüş saçlarımı omzumdan çekip arkama attım. Saçlarımı toplamama rağmen belime kadar inecek uzunluktaydı.

"Aslında ben seninle başka bir şey konuşacaktım Hagrid."

Büyük cüssesiyle bana yukarıdan baktığında, endişeli olduğunu görüyordum.

"Bu okulda herkesten çok, sen daha fazla şey biliyorsun eminim ki. Amacım seni rahatsız etmek değil. Sadece Harry'le yakın olduğunu duydum. Söylesene, o... Ne kadarını biliyor?"

Bana bakmayıp derin bir nefes bıraktığında, konuşacak çok şeyin olduğunun farkındaydım.

***

Little Whinging...

Sierra Evans, etrafta bir Muggle'ın olmadığından emin olarak hızlı adımlarla Privet Drive 4 numaraya doğru yürüdü. Kıyafetini oldukça sıradan seçmeye çalışmıştı ancak sıradanlıkta Dursley'leri geçemeyeceğini biliyordu.

Ev görüş alanına girdiğinde kapıdaki arabayı farketti.

Belli ki Vernon'un, Grunings'de işleri iyi gidiyordu. Bir matkap firması da olsa, bir firmada yönetici olarak çalıştığı için takdir bile edilmesi gerekirdi, diye söylendi. Ardından ekledi; hele ki o kalın kafayla.

Sıradanlığın içinde boğulan eve yaklaştıkça, geriliyordu.

Harry'nin Hogwarts için eşyalarını hazırlamış olduğunu diledi. Çünkü eğer her şey istediği gibi giderse, onu erkenden Hogwarts'a kendi götürmeyi düşünüyordu.

Onu en son üç yaşındayken gördüğünden, şimdi sadece yara izini hatırlıyordu. Harry'nin görünüşü hakkında bir şeyler düşündü ama aklına sadece ablasının cenazesi geliyordu. Yeğeni hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Saçı nasıldı, ona mı benzemişti veya da bir başkasına mı? Ses tonu nasıldı, ne yerdi, ne içerdi, hiçbir şey bilmiyordu.