Bölüm adı: "Yükselen duygular."
"Si! Sierra! Uyan!"
Karanlık. Gözlerimi açamıyordum. Ama uzaktan gelen ses uyan diyerek bağıyordu.
Vücudumu hissetmiyordum.
Ses ise tekrar tekrar yankılanıyordu ve gittikçe bana yakınlaşıyordu. Elimi kaldırmak istedim ancak hissettiğim tek şey yüzüme düşen bir su tanesi oldu.
"Sierra uyan!"
Gözlerimi açmayı denedim. Kirpiklerim sanki birbirine kenetlenmiş gibiydi. Ses artık o kadar yakından geliyordu ki sanki elimi uzatsam ulaşabilecekmişim gibi.
"Sierra yalvarırım uyan."
O anda o sesin kulağımda çınlıyarak beynime nasıl ulaştığını hissediyordum. Tıpkı sesin sahibinin kim olduğunu anladığım gibi. Defalarca tekrar ettiği cümleleri gerçekleştirmek için tüm gücümle denedim.
En sonunda kirpiklerimde ki yükü aşarak gözlerimi açtım. Az önceki karanlığın yerini kocaman gri bir bulut almıştı. Ancak açtığım gibi ses tekrar yankılandı. Tek bir farkla, artık ses çok uzaktan geliyordu.
"Sierra, uyan artık. Yoksa... Yoksa her şey için geç olucak."
O an anladım.
Gözlerimi açmaktan bahsetmiyordu, Lily.***
Sanki dakikalarca nefessiz kalmış gibi, çölde bir yudum su bulmuşçasına, nefes alıp veriyordum.
Boğazım kurulmuştu. Yattığım yerden asama uzanarak susuzluğumu tek bir asa hamlesiyle giderdim.
Sırtımı duvara yaslayarak örtümü iyice üzerime çektim. Lily'i çoğunlukla rüyalarımda görürdüm.
Ancak bu genellikle eski anılarımızdan başka bir şey olmazdı. Ama bu seferki farklıydı. İlk defa hiç yaşanmamış, söylenmemiş sözcükler yankılanmıştı zihnimde. Anı değildi bu sefer ki, uyarıydı.
Düşüncelerimin arasında kendi kendime tüm bunları kurarken, perdeden sızan ışığı farkettim ve yataktan çıkıp odayı birazda olsa aydınlattım.
***
"Profesör Evans mı? Hadi ama o da sonuçta bir profesör. Tıpkı diğer yaşlı, sıkıcı, kokuşmuş.."
"Hey! O sadece yirmi sekiz yaşında."
Öğrencilerin kendi arasında konuştukları koridorun diğer tarafından dahi duyuluyorken, bu aptal cesaretine hayran kaldığım çocukların yanından geçerek onlara baktım.
"Yirmi dokuz. Ve hayır, yaşlı ve sıkıcı değilim. Şimdi derhal sınıfınıza." diyerek oradan ilerledim.
Öğrenciler etrafta koşuştururken hararetli bir öğrencinin konuşmasına denk geldim.
"Gördüm diyorum, gelmiş."
"Kim gelmiş?" Sorumla birlikte hepsi bana döndü.
"Profesör Umbridge. Çok kısa bir dönem Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi vermişti. "
Peki şimdi neden tekrar gelmişti. Daha önemlisi hangi pozisyon için gelmişti.
Aklımdakilerle, Profesör Dumbledore'u görmek için birden fazla nedene sahip olduğumu farkedince yönümü değiştirip odasına çıktım.
İçeri girdiğimde seslendim.
"Profesör Dumbledore?"
Biraz sonra odanın arka tarafında belirdi silüeti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sierra Evans
FanficLily ve Petunia'nın küçük kardeşi, yıllarca Petunia'nın sözleriyle kardeşini hor görmüş, Voldemort saldırdığında pişmanlıkla kardeşinin ölümüne geç kalmış, geri kalan senelerde başka şehirlerde hayat sürmüş; şimdi geride bıraktığı, korktuğu ve her ş...