Μόνος ένας μήνας

14 3 0
                                    

Το βράδυ έφτασε πολύ γρήγορα, έτσι βασικά είχα καταλάβει εγώ καθώς μέχρι τότε ξεφορτώναμε και πηγαίναμε τα φορτία στις αποθήκες. Δεν μίλαγε κανένας μας έκτος από τον Ραίις που όταν ήταν να παραλάβει κάποιο φορτίο και να το μεταφέρει εκτός του πλοίου, μουρμούριζε. Όταν όμως ερχόταν ο πατέρας του Λας να μας παρακολουθήσει, εκείνος σταμάταγε.

Πέρασε πολύ ώρα μέχρι να τελειώσουμε την δουλειά. Ήμασταν και οι τρεις κουρασμένοι και ξαπλώσει στο έδαφος. Μόνο η Έλμα δεν είχε καθίσει αλλά έδενε λίγο την χορδή του τόξου της πιο σφιχτά. Ωστόσο δεν κάτσαμε για πολύ καθώς ο στρατηγός ήρθε γρήγορα προς το μέρος μας και μας είπε να τον ακολουθήσουμε.

Αμέσως το ακολουθήσαμε και μπήκαμε μέσα στο στρατόπεδο. Από μέσα φαινόταν τεράστιο. Δεν το περίμενες. Νόμιζες ότι έπιανε όλο το νησί. Στην πραγματικότητα όμως έπιανε τα δύο τρίτα του όπως μας εξήγησε ο στρατηγός . Προς τα έξω, έβλεπες στρατιώτες να προπονούνται σε διάφορους χώρους. Πιο μέσα έβλεπες πάρα πολλές σκηνές μεγάλες, όπου κοιμόντουσαν ή και έτρωγαν, ή και ακόμη χώρους για εκπαίδευση, που χρησιμοποιούνταν σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Στο κέντρο όμως όλου του στρατοπέδου βρισκόταν η καρδιά του. Εκεί όπου οι πιο μεγάλοι σε εξουσία συγκεντρωνόντουσαν και έπαιρναν αποφάσεις, σύμφωνα με τον Σαμ. Εκεί ήταν ακριβώς που πηγαίναμε καθώς εκεί ήταν ο Νικ Άστραπ.

Δεν μας πήρε πολύ ώρα και φτάσαμε αμέσως. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες σκηνές που είχα δει. Φαινόταν ήσυχα από έξω, χωρίς σχεδόν κανέναν να βρίσκεται από έξω. Το μόνο σχεδόν που ακουγόταν ήταν τα ζωύφια λόγω της ζέστης. Μόλις όμως μπήκαμε μέσα είχε πάρα πολύ βαβούρα. Εκεί βρίσκονταν πολύ και μιλούσαν γύρω από ένα τραπέζι πάρα πολύ μεγάλο. Όλοι σχεδόν για κάτι διαφορετικό. Δεν μπορούσες να καταλάβεις για τι ακριβώς μιλούσαν αλλά μάλλον θα ήταν για σημαντικά θέματα.

Ανάμεσα σε δύο εύσωμους και ψηλούς άντρες βρισκόταν και ο Νικ Άστραπ, ο οποίος μιλούσε μαζί τους. Το διέκρινα κυρίως από το σώμα του, καθώς ήταν πιο λεπτός από τους άλλους δύο και πιο κοντός, αλλά φαινόταν γυμνασμένος. Επίσης φορούσε και την ίδια στολή που φορούσε και στο σχολείο. Μας κατάλαβε αμέσως, μόλις μπήκαμε μέσα. Κοίταξε τότε τον αδερφό του και του έγνεψε. Μίλησε μετά στους δύο άντρες και αυτοί αμέσως έφυγαν από κοντά του.

Ξαφνικά, εκεί που όλοι μιλούσαν άρχιζαν να  βγαίνουν από την σκηνή.
Όλοι ξαφνιαστήκαμε εκτός όμως από τον πατέρα του Λας, ο οποίος μας είπε να πάμε κοντά στον αδερφό του. Μάλλον θα ήθελε να μιλήσουμε ιδιαιτέρως. Μόλις ήρθαμε κοντά του μας χαμογέλασε. Φαινόταν να είχε καλύτερη διάθεση, από ότι είχε στο σχολείο.

TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.Where stories live. Discover now