TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Το πεπρωμένο

 Δεν πήρε πολύ ώρα να κατεβούμε. Όλος ο χώρος ήταν τεράστιος και γεμάτο στρατιώτες. Μερικοί από αυτούς μεταφέρανε πράγματα, όπως όπλα και τρόφιμα, καλά δεμένα και άλλα καλυμμένα. Όπως κατέβηκα από την πλακέτα, είδα αριστερά και δεξιά, και άλλους στρατιώτες να έρχονται και από άλλα περάσματα, ίδια σαν και αυτό που ήρθαμε εμείς. Στους τοίχους υπήρχαν τεράστιοι πυρσοί, με τις φλόγες τους να φωτίζουν όλο τον χώρο. Συνεχίσαμε και μπροστά μας είδαμε μια τεράστια πόρτα, οποία ήταν ανοιχτή και την φυλούσαν δύο στρατιώτες. Ήταν και οι δυο τους τεράστιοι και εύσωμοι. Από την στολή τους φαινόντουσαν και οι μυς τους. Πάνω από την τεράστια πόρτα ήταν μια σημαία, με ένα σύμβολο που δεν είχα ξαναδεί. Το σύμβολο ήταν δύο σπαθιά που σχημάτιζαν το γράμμα Χ, και βρίσκονταν πίσω από μία ασπίδα.

Όταν πήγαμε κοντά στους στρατιώτες, κοίταξαν εμένα και τον Ραίις με ένα άγριο ύφος. Μας έπιασε τότε και τους δύο μια ανατριχίλα. Για μια στιγμή ένιωσα τις τρίχες σε όλο μου το σώμα να τινάζονται. Όμως όσο μιλούσαν με την Έλμα, άλλαξε το ύφος τους και στο τέλος υποκλίθηκαν μπροστά της. Εγώ και ο Ραίις μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Αλληλοκοιταχθήκαμε για λίγο και μετά συνεχίσαμε. Πίσω από την πόρτα υπήρχαν σκάλες, οι οποίες φαινόντουσαν πολλές και ήταν πολύ μεγάλες σε πλάτος.

Όταν ανεβήκαμε, ένας άλλος διαφορετικός χώρος εμφανίστηκε μπροστά μας. Διάφοροι διάδρομοι παρουσιάστηκαν μπροστά μας που οδηγούσαν σε μικρά δωμάτια, σαν να κρύβεται μία τεράστια υπόγεια βάση. Όσο προχωρούσαμε τον κεντρικό διάδρομο είδαμε ένα περίεργο χώρο. Ήταν πολύ πιο μικρός σε ύψος αλλά και σε πλάτος. Στους τοίχους, εκτός από τους πυρσούς, υπήρχαν και πολλά χαρτιά. Τα χαρτιά ήταν γεμάτα με διάφορα σχέδια όπως χάρτες, στρατόπεδα και διάφορα σκιαγραφημένα πρόσωπα. Στον χώρο υπήρχαν τέσσερα τραπέζια και στο κέντρο ανάμεσα τους ένα κεντρικό τραπέζι, που ήταν και το πιο μεγάλο. Σε όλο τον χώρο επικρατούσε μια αναταραχή. Αξιωματικοί συζητούσαν μεταξύ τους με τα σχέδια, άλλα στα τραπέζια και άλλα στους τοίχους, άλλοι πηγαινοέρχονταν με χαρτιά, ενώ οι υψηλότεροι σε αξίωμα έδιναν διαταγές και έπαιρναν τις τελικές αποφάσεις.

Οι δυο μας ακολουθήσαμε την Έλμα, η οποία πήγαινε στα δεξιά του δωματίου. Όπως περνάγαμε ανάμεσα από τα τραπέζια, ξαφνικά κάποιος που κρατούσε μία στοίβα από χαρτιά με έσπρωξε. Όταν γύρισα για να δω ποιος με έσπρωξε, από τα ρούχα και τα παράσημα του μου κόπηκε η μίλια. Κατάλαβα ότι ήταν η θέση του ήταν μεγάλη. Εκείνος δεν με κατάλαβε και αδιαφόρησε.