TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Το κρυφό μήνυμα

Εκείνο το πρωί ήταν από τις λίγες φορές που δεν είχα αργήσει στο σχολείο. Ο Ραίις όμως αντίθετα δεν είχε έρθει στο σχολείο. Δεν ήταν το συνηθισμένο του. Σκέφτηκα ότι ακόμη θα πάλευε να αποκωδικοποιήσει αυτό το μήνυμα. Ήταν έξυπνος και σε όλα τα θετικά μαθήματα αρίστευε. Σε αυτά ήταν πάντα στην κορυφή, ενώ εγώ πάντα έπιανα την άλλη πλευρά.

Πρώτη ώρα είχαμε Μαθηματικά. Ο καθηγητής μας έγραφε στον πίνακα διάφορα πράγματα, σύμβολα και αριθμούς που δεν μπορούσα να καταλάβω, ενώ στην δεξιά πλευρά του πίνακα σχεδίαζε και διάφορα διαγράμματα. Έγραφε γρήγορα στον πίνακα ενώ μπορούσες να ακούσεις και την κιμωλία να τον ακουμπά. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ να τον ακούω να μιλά, εξηγώντας πράγματα που δεν καταλάβαινα και μου προκαλούσαν πονοκέφαλο, χωρίς να μπορώ να κοιμηθώ.

Το βλέμμα μου ήταν στραμμένο προς την αυλή. Έβλεπα από τα μεγάλα παράθυρα απέξω μεγαλύτερους ξιφομάχους που έκαναν εξάσκηση με τους εκπαιδευτές. Ήταν χωρισμένοι σε ζευγάρια και μάθαιναν κινήσεις, κυρίως για να ρίχνουν τους αντιπάλους τους, ή και να προστατεύονται.

Ένας από τους στρατιώτες, έβαλε το ξίφος μπροστά του μόλις ερχόταν ο άλλος καταπάνω του. Ο νους μου τότε πήγε αλλού. Η κίνηση αυτού του στρατιώτη μου θύμισε όταν είχα γνωρίσει την Έλμα το πρώτο βράδυ στην αγορά. Όταν μας είχε επιτεθεί εκείνος ο κατάκοπος του Σκότους και με το σπαθί μου προσπάθησα να την προστατέψω, αλλά και το βλέμμα του Ραίις όταν τον κάρφωσε με το βέλος της. Μου είχε έρθει όλη εκείνη η στιγμή στο μυαλό.

Τότε έναν τσαλακωμένο χαρτί πετάχτηκε προς το πρόσωπο μου και αμέσως κοίταξα προς τον πίνακα. Ήταν ο καθηγητής ο οποίος με κοιτούσε με ένα εκνευρισμένο ύφος και κρατούσε ένα ακόμη διπλωμένο χαρτί.

-<<Λίο ξύπνα!>> είπε ο καθηγητής με ένα αυστηρό ύφος.

-<<Μα κύριε δεν κοιμάμαι..>> είπα παραπονεμένος.

-<<Και τότε για πες μου κύριε Σότερ, τι έκανες ακριβώς όσο εξηγούσα την άσκηση?>> είπε με ειρωνικό τόνο.

-<<Σκεφτόμουνα κύριε.>>

-<<Ωωω, αλήθεια?!>> είπε με ειρωνικό τόνο. <<Τι ακριβώς?!>> είπε κοφτά και έριξα γρήγορα το βλέμμα μου στον πίνακα.

-<<Τις εξισώσεις στον πίνακα κύριε πως λύνονται.>>

-<<Τότε για λύσε μου αυτές τις εξισώσεις που έχω στον πίνακα.>> είπε και κοίταξα στον πίνακα. Από ότι έβλεπα δεν καταλάβαινα τίποτα.