TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Δύο όψεις του νομίσματος.

  Μόλις νίκησε ο Λίο, πήγε μέσα στην σκηνή με τον Ραίις να του δένει μία γάζα γύρω από την κοιλιά, για να επουλωθεί η πληγή. Οι φωνές και οι κραυγές των θεατών ακούγονταν από το στάδιο και έφταναν μακριά. Τότε, έκανε επιτήρηση και ο επιθεωρητής γύρω από τις σκηνές, ελέγχοντας τις μία προς μία.

Κάποια στιγμή έφτασε μπροστά από μία σκηνή, η οποία ήταν εφοδιασμένη από διάφορα όπλα, τα οποία μπορεί να χρειαζόντουσαν οι διαγωνιζόμενοι για τους αγώνες. Όπως έφτασε μπροστά, άκουσε μία περίεργη φωνή να έρχεται από μέσα. Του φάνηκε γνωστή. Ήταν η φωνή του συμβούλου του βασιλιά, οποίος συνομιλούσε με κάποιον τον οποίο δεν είχε ξανακούσει. Από τα ρούχα του φαινόταν να ήταν στρατιώτης πάντως. Όμως, από περιέργεια έβαλε το αυτί του να ακούσει στην τέντα.

-<<Το πλοίο πότε θα είναι έτοιμο?>> ρώτησε με σοβαρό ύφος ο σύμβουλος.<< Πρέπει να μεταφέρουμε όσο πιο δυνατόν γίνεται την προστάτιδα!>>

-<<Μην ανησυχείς. Σε δύο μέρες το καράβι θα είναι έτοιμο προς πλεύση από το δάσος του Σχάιζ, το βράδυ τα μεσάνυχτα. >> είπε ο ανώνυμος άντρας.

-<<Όλα με την σειρά τους. Θα γίνει και αυτό. Αυτά τα ηλίθια τα αδέρφια Άστραπ και η Προστασία παρά λίγο να καταστρέψουν το σχέδιο μας.>> είπε αγανακτισμένος και πήρε ένα μαχαίρι από ένα κουτί και το πέταξε την τέντα. Το μαχαίρι καρφώθηκε και πέρασε μπροστά από την μύτη του επιθεωρητή ο οποίος μόλις το είδε, κατάπιε με τον λαιμό του. <<Αν δεν είχαν ήδη ανακατευτεί, τώρα θα είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο.>>

-<<Μην φοβάσαι Φάριζ. Από την στιγμή που έχουμε στα χέρια μας την προστάτιδα όλα θα πάνε καλά.>> είπε για να τον καθησυχάσει.<< Με τον βασιλιά τι γίνεται? Έχει καταλάβει κάτι?>>

-<<Ευτυχώς όχι και ούτε πρόκειται. Αυτός ο βλάκας δεν ξέρει εδώ και τόσο καιρό τι γίνεται κάτω από την μύτη του. Η θέση του συμβούλου αποτελεί την τέλεια κάλυψη.>>

-<<Αυτό ξανά πες το. Τόσο καιρό νομίζουν ότι την κρύβουμε σε κανένα καράβι. Που να ξέρει ότι είναι κάτω από το κάστρο!>> είπε και οι δύο άντρες άρχισαν γελάνε.

Το βλέμμα του επιθεωρητή έγινε χλωμό. Δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του με αυτά που άκουγε. Τότε έπιασε το σπαθί του και ήταν έτοιμος να ορμήσει μέσα στην σκηνή. Ξαφνικά, όμως ένα σπαθί βρίσκεται μπροστά από τον λαιμό του, με το ένα χέρι να το κρατά και το άλλο να σφίγγει το χέρι με το οποίο κρατά το σπαθί επιθεωρητή.