TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Η Αρχή

  Η ζωή συνέχισε ομαλά για όλους μας σε αυτή την χώρα, όμως δεν γινόταν να μην αλλάξει κάτι. Το μίσος εισήλθε στην χώρα ακόμη περισσότερο , φέρνοντας μερικές ανισορροπίες μεταξύ μας. Αυτό έγινε όταν ο Αχράμ έγινε βασιλιάς στην χώρα μας, ένα χρόνο, μετά την λήξη του πολέμου. Το ξέρω, είναι περίεργο να γίνει ένας θεός βασιλιάς σε μία χώρα, όμως οι θεοί μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε ήθελαν, οποιανδήποτε στιγμή ήθελαν. Έτσι οι θεοί μπορούσαν να αλλάξουν οποιανδήποτε στιγμή την ζωή μας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας θεός γινόταν βασιλιάς. Ο πρώτος βασιλιάς της Ηλίσιας ήταν ο Έσριμ, που θέλησε όμως να δώσει την βασιλεία σε έναν άνθρωπο, που θα άφηνε τους ανθρώπους να αποφασίζουν αυτοί την μοίρα τους. Τα πράγματα όμως άλλαξαν περίεργα. Ο κόσμος χωρίστηκε σε τέσσερις αυτοκρατορίες. Το Σκότος δεν μπορούσε να ελέγχει όλα τα σημεία της χώρας μας. Η μεγαλύτερη φυσικά αυτοκρατορία ήταν δικιά του με το κέντρο και μαζί με το ανατολικό μέρος της χώρας, καθώς και με πολλούς πολίτες της παλιάς Ηλίσιας. Μια άλλη αυτοκρατορία ήταν η αυτοκρατορία των νάνων που βρίσκονταν στο βορειοδυτικό μέρος της χώρας. Οι νάνοι ήταν λαός που φημίζονταν για την τόλμη τους και την δύναμη τους και για αυτό το μεγαλύτερος μέρος της χώρας τους ήταν από πολλά βουνά με πολύ τσουχτερό κρύο. Η τρίτη αυτοκρατορία ήταν των ξωτικών, που δεν ήταν τόσο καλή σε όλα τα όπλα, αλλά είχαν πολλές ιδιαιτερότητες. Τα ξωτικά είχαν αναπτύξει πολύ τον πολιτισμό τους μέσω της τεχνολογίας, το οποίο για όλους ήταν συνώνυμο της μαγείας.

Η τελευταία ήταν η αυτοκρατορία της Χερώνειας που ζούσαν όσοι άνθρωποι δεν βρίσκονταν υπό την κυριαρχία του Αχράμ, αλλά και μερικά ξωτικά και νάνοι. Όλα αυτό ήταν το αποτέλεσμα του μίσους, που υπήρχε μεταξύ των νάνων, των ξωτικών και των ανθρώπων, χάρις τον Αχράμ.

Όμως η ζωή μου άλλαξε, όταν ήμουν περίπου 16 χρονών, ένα μήνα πριν τα γενέθλια μου. Ήταν βράδυ και βρισκόμουν στο δωμάτιο μου. Καθόμουν στο δωμάτιο μου και συγκεκριμένα στο γραφείο μου. Είχα ξαπλώσει το κεφάλι μου πάνω σε ένα βιβλίο, ενώ ξεφύλλιζα βαριεστημένα ένα άλλο βιβλίο. Όσο τα ξεφύλλιζα, τόσο μου ερχόταν η επιθυμία να πάω για ύπνο. Διάφορες σελίδες που ήταν γραμμένες με αριθμούς, και άλλα περίεργα μαθήματα. Όσο και να ήθελα να συγκεντρωθώ δεν γινόταν, ο νους μου ήταν στο αγαπητό μου κρεβάτι. Μακάρι να μπορούσα να είχα ένα κρεβάτι στο σχολείο και να κάνω μάθημα. Όπως κοίταξα λίγο προς τα δεξιά μου είδα πιο πέρα και το ξίφος μου. Θυμήθηκα ότι τι αύριο θα ήταν μία πολύ σημαντική μέρα και έτσι σηκώθηκα και πήρα το ξίφος μου.