TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Το Σκοτάδι έρχεται.

Το επόμενο βράδυ ερχόταν σιγά σιγά σε όλη την Ηλίσια. Ο Μίντο ταξίδευε το απόγευμα πίσω στο δυτικό μέρος του βασιλείου, και συγκεκριμένα πήγαινε στην πρωτεύουσα της Ηλίσιας. Βρισκόταν σε μία άμαξα, ενώ μπροστά του και πίσω ήταν συνοδευόμενος από στρατιώτες. Η πρωτεύουσα της Ηλίσιας είχε το όνομα Γκα Λινγκ Σε. Ήταν η πιο μεγάλη πόλη σε όλο το πλανήτη. Γύρω από την πόλη ήταν περικυκλωμένη από πολλά σπίτια. Ήταν χωρισμένη βλέπετε σε δύο μέρη, στο εξωτερικό και το εσωτερικό μέρος που τους χώριζε τα μεγάλα τείχη και παχιά τείχη. Το έξω μέρος αποτελούταν από το από ανθρώπους της χαμηλής τάξης, οι οποίοι ζούσαν στην φτώχια και δύσκολα τα έβγαζαν πέρα. Τα σπίτια τους ήταν πιο κοντά το ένα με το άλλο και δεν βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση. Αντίθετα το εσωτερικό μέρος ήταν σε πολύ καλύτερη θέση. Εκεί ζούσαν οι μεσαίοι και οι πλούσιοι. Ήταν πολύ μεγάλο από μέσα και πιο οργανωμένα όπως οι μεγάλοι δρόμοι, τα αραιά σπίτια και άλλα. Η Γκα Λινγκ Σε είχε τέσσερις τεράστιες πύλες όπου κάποιος μπορούσε να μπει μέσα στο εσωτερικό μέρος της πόλης. Αφού έφτασαν σε μία από τις πύλες τους σταμάτησαν κάποιοι στρατιώτες που κρατούσαν μεγάλα ξίφη, στραμμένα και ακουμπισμένα στο έδαφος. Όσο περίμενε να μπει είδε έξω από την άμαξα του κάτι ανθρώπους να είναι ντυμένοι με άθλια ρούχα, γύρω γύρω από μία φωτιά. Κοντά εκεί ήταν και ένα μικρό παιδί που φορούσε μία σκισμένη φανέλα, κρατώντας ένα μικρό τενεκέ. Πλησίασε κοντά στην άμαξα μέχρι που ένα έφιππος σταμάτησε το αγόρι. <<Φύγε από δω μυξιάρικο.>> είπε ο έφιππος κοιτώντας το με ένα αυστηρό ύφος.

-<<Άστον να έρθει.>> είπε ο στρατηγός με τον έφιππο να μένει έκπληκτος.

-<<Τρελάθηκες στρατηγέ?>>

-<<Όχι. Επίτρεψε του να περάσει.>>

-<<Μα κύριε δεν είμαστε φιλανθρωπικό ίδρυμα.>>

-<<Σιωπή!>> είπε απότομα και δυνατά μένοντας ακίνητος.

Μόλις τον άκουσαν και οι άλλοι δεν έκαναν καμία κίνηση. Ο έφιππος έκανε μερικά βήματα πίσω, τραβώντας το βλέμμα του αλλού. Το παιδί πήγε σιγά σιγά κοντά του με αργό βήμα, τρέμοντας λίγο τον στρατηγό όπως φώναξε. Το παιδί άπλωσε τότε τον τενεκέ λίγο πιο μπροστά του, σε απόσταση αναπνοής από την άμαξα. Τότε ο Μίντο χαμογέλασε και έβγαλε 20 χρυσά νομίσματα, κρατώντας τα στην δεξί του μπουνιά. Μόλις έβγαλε το χέρι του το παιδί φοβήθηκε και τραβήχτηκε και έκλεισε τα μάτια του.