TCOOL-Ο Εκλεκτός του Φωτός: Συνάντηση με το Παρελθόν.

Δεν είναι αργά

  Εκείνο το βράδυ ο διευθυντής δεν βρισκόταν σπίτι του όπως συνήθως, αλλά έξω στο λιμάνι. Μαζί του από πίσω του βρίσκονταν και περίπου 20 στρατιώτες από την Προστασία, πάνω σε άλογα. Όλοι τους είχαν στην μέση τους σπαθιά, έξω από την γκρίζα πανοπλία. Μόνο ο Νικ Άστραπ ξεχώριζε με την μπλε στολή του, ενώ παράλληλα δεν είχε και κανένα όπλο στην κατοχή του.

Όλοι τους περίμεναν έξω από το λιμάνι, με ακούγοντας τα πλοία να γεμίζουν. Οι ναυτικοί ήταν όλο και χαρούμενοι που θα επιτρεπόταν και πάλι η κυκλοφορία των πλοίων στο βασίλειο, με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα πλοία με πολλά κιβώτια. Κάποια ακόμη είχαν υπερφορτωθεί από τα κιβώτια με αποτέλεσμα να τα πηγαίνουν στο πάνω μέρος του πλοίου. Κάποια στιγμή ένας από τους στρατιώτες πήγε κοντά στον διευθυντή κάπως νευριασμένος.

-<<Τι γίνετε αρχηγέ! Πόση ώρα θα καθόμαστε εδώ πέρα ακόμη? Έχουμε κουραστεί!>> παραπονέθηκε ο στρατιώτης

-<<Κάντε υπομονή. Δεν είναι ακόμη η ώρα.>> είπε ο Άστραπ.

-<<Συγγνώμη κύριε Άστραπ αλλά κοντεύει μεσάνυχτα. >> είπε ένας άλλος στρατιώτης πιο ήρεμα.

-<<Περιμένουμε το σινιάλο. Από στιγμή σε στιγμή θα κινη->> είπε και τον διέκοψε ένας δυνατός θόρυβος στον ουρανό.

Τότε στον ουρανό εμφανίστηκαν για λίγο πυροτεχνήματα. Όλοι οι στρατιώτες κοίταξαν πάνω στον ουρανό με ανοιχτό το στόμα. Μόνο ο διευθυντής δεν κοίταξε. <<Αυτό είναι το σινιάλο! ΠΑΜΕ!>> φώναξε στους στρατιώτες και έτρεξαν προς το δεύτερο παλάτι του βασιλιά, όπου είχαν συναντηθεί πριν εφτά μέρες.

Όσο πήγαιναν στο παλάτι ο Νικ Άστραπ έτρεχε ποιο γρήγορα από όλους. Είχε ένα σοβαρό αλλά και παράλληλα ένα λίγο λυπημένο ύφος. Δεν του άρεσε η ιδέα ότι ο βασιλιάς είχε απαγάγει την ιδέα. Έβλεπαν πόσο αποφασισμένος ήταν ο αρχηγός τους και έτσι επιτάχυναν. Κάποια στιγμή έφτασαν έξω από το παλάτι του βασιλιά, με πολλούς φρουρούς να φυλάνε απέξω.

Τους σταμάτησαν απότομα οι φρουροί απέξω τους στρατιώτες μα μόλις είδαν τον διευθυντή τότε άνοιξαν την πύλη και μπήκαν όλοι μέσα. Όπως μπήκαν έτρεξαν στην είσοδο του παλατιού και εκεί στάθηκαν. Ο διευθυντής τους έκανε νόημα να μην κατεβούν από τα άλογα αλλά να παραμείνουν. Τότε κατέβηκε και ζήτησε σε δύο φρουρούς που βρίσκονταν στην πόρτα τον βασιλιά. Τότε ένας φώναξε έναν μπάτλερ που βρισκόταν μέσα να φέρει τον βασιλιά. Ο βασιλιάς δεν άργησε να εμφανιστεί μαζί με τον μπάτλερ. Φορούσε ακόμη την κομψή στολή του. Μάλλον δεν είχε πάει να ξεκουραστεί ακόμη.