Üst üste bölüm atmaya çalışıyorum sadece yıldıza basıp beğenerek onların hikayesine ortak olur musunuz? Lütfen :)
Keyifli Okumalar :)
BÖLÜM 3
-KAPILMAK-
"Sen çağırmadın mı beni eve, daha kalkmamışsın bile yataktan." diye cırlayan Feyza'ya döndüm.
Odamın kapısını pat diye açıp içeri dalmıştı.
Yattığım yataktan ona doğru döndüğümde çantasını bir köşeye atıp koşa koşa üstüme gelirken gözlerim büyüdü. "Hayır, hayır, hayır" diye bağırmamı takmadan üstüme atladığında kemiklerimden sesler gelmişti.
"Feyza!" diye cırladım o kahkaha atarken.
Soğuk saten çarşafa dolanmış olan bedenimi azıcık yana kaydırdım o da rahat yatabilsin diye.
"Kızım saat 10 oldu kalk artık, bugün öğlen ustalar gelmeyecek mi?" dediğinde tavanı izliyordum.
Akın'ın beni eve bırakırken alnımdan öpüp, beni bayıltacak hale sokmasının üstünden dört gün geçmişti.
Dört gündür bir an bile aklımdan çıkmıyor, onu görme isteğim artıyordu. Ben ise hiçbir bahane bulamadığım için ne yanına gidebilmiştim ne de konuşabilmiştim.
Sadece bir kez mesajlaşmıştık. Buluşmanın ertesi günü sabahtı.
Onda da çizimin bittiğini, ustalara verirsem işe başlayabileceklerini söylemişti. Çizimi almaya gittiğimde de büyük heveslerle gitmiştim ama ofiste yoktu. Çizim yaptığı için parasını da ödeyecektim ama verememiştim.
Fırat'a sorduğumda sık sık diğer ofise abisinin yanına gittiğini söylemişti.
Çizimi, mağazayı bir şekle sokabilecek ustalara teslim ettik ve dün başlamışlardı yarın da biteceğini söylemişlerdi. Bugün ise ben değil, babam ilgilenecekti.
Şimdi Feyza'yı arayıp çağırmıştım ki can sıkıntım bir nebze azalsın diye. O geldiğinde ise hala boş boş yatıyordum yatakta.
"Feyza," dedim sıkıntıyla "Sanırım ben onu görmek için kendi kendime bahaneler ararken kafayı yiyeceğim." dedim cılız sesimle.
Yanımda hareketlenip tavanda gezinen bakışlarını bana çevirdi ve hafif doğrulup elini yanağına dayayarak bana baktı. "Ne gerek var bahaneye?" dediğinde yan bakışlar attım. "Ne gerek var İpek. Bu çocuk senin için çizim yapmadı mı? İlla bahane arıyorsan konuştur hamaratlığını. Yap şöyle güzel bir şeyler, götür yedir adama. Teşekkür amaçlı yaptım dersin olur biter."
Söyledikleri üzerine bir şey demeyip ofladığımda kolumdan tutup yataktan çekiştirmeye başladı. "Kızım kalksana, böyle bahane ararken yaşlanacaksın yatakta. Sonra çocuk elden gidecek." dediğinde omuzlarımı dikleştirdim.
"Ne elden gitmesi ya? Ne diyorsun Feyza ne alakası var?" dedim sinirle. "Olamaz mı kızım? Sen burada vakit kaybederken birileri harekete geçiyordur belki. Hem aklımdan çıkmıyor diyorsun hem de burada oturup duruyorsun kaç gündür." dediğinde bakışlarımı halıya indirdim.
"Gideceği varsa gider zaten Feyza, ben mi tutacağım?" dedim sessizce ama kendim de yedirememiştim dediklerimi.
"Orası öyle ama, belki başkasını istemiyordur?" dedi sırıtarak, "belki aklında biri vardır, alnını öptüğü, değişmediği için teşekkür ettiği gibi biri mesela?" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYYAL
Romansa"Kokun," dedi ve duraksadı kısa bir süre, "arabamın içini doldurdu. Bu beni delirtiyor." dediğinde diğer elimin tırnakları avucumun içine can yakıcı izler bıraktı. Sakin kalmaya çalışarak dudaklarımı araladım, "Bu iyi mi, kötü mü?" dedim kısık bir s...
