Gece 12'den sonra eve gelirdi. O geldiği zaman eve yoğun bir içki kokusu yayılırdı. En çok canımı yakan da boynunda hep kırmızı ruj izleri olurdu.
#luqi 1
#lucas 1 🥳
Lucas~ "Sen nerden buldun bu görüntüleri?" "Efendim, siz beni eşinizi takip etmem için tuttunuz ya." "Ha doğru. Tamam sen çıkabilirsin." tamamen aklım karışmıştı.
Yuqi'yi ortaokuldan beri hiç sevmediğim kişiyle görmüştüm. Adını bile ağzıma anmak istemiyordum. Onunla içtiğimiz su bile ayrı gitmezken, onunla bu hallere düşmemiz cidden alay edilmelikti.
Çıkış saatime 2 saat vardı. O saate akdar hep oturmuş, arada camdan bakmış, dosyaları karıştırmıştım. Normalde şuan bilgisayardan kafamı kaldırmamam gerekirdi.
Saat tam 7 olduğunda ceketimi giyip asistanıma çıkacağımı söyledim.
Ara sokaklarda hızlı hızlı arabamı sürüyordum. İş çıkış saati olduğundan ana caddelerde 1 saat sürünmek istemiyordum.
Yuqi~ Tabakları bulaşık makinesine atıp tekrar televizyonun karşısına geçtim.
Lucas'ın çıkmasına çok az kalmıştı. Artık gelmesi için dakika sayar hale gelmiştim.
Televizyona daldığımdan eve girdiğini duymamıştım bile. Bana seslenmesi ile kendime gelmiştim. "SONG YUQİ" hafif yerimden sıçradım. "Ne bağırıyorsun be?!" "Bak bakayım neden bağırıyorum." koltuğun üzerine bugünkü Mark'la olan fotoğraflarımızı atmıştı. Öğrense kızacağını biliyordum ama o benim arkadaşımdı. "Uzun zamandır onu görmedim Yukhei, yoksa neden sarılayım ya da üzerine atlıyım ki?" bir nefeste bunları söylemiştim. Kendimle gurur duyuyorum şuan bir saniye durur musun Lucas? "Konu üzerine atlaman değil Yuqi. Onunla küs olduğumu bile bile hala bunları yapıyorsun?" "Pardon da, sen kızların arasında gezerken bir şey olmuyor, senin sevmediğin ama benim sevdiğim arkadaşımla konuşunca mı suç oluyor?" bir de bana laf yapıyordu ahmak herif. "Evet suç oluyor Yuqi. Anlamıyor musun hala?" "Evet anlamıyorum Yukhei." koltuktan bir hışımla kalkıp yatak odamıza gittim. Başka gidecek yerim de yoktu zaten. "İşine gelmeyince hemen uzaklaşıyorsun Song Yuqi."
Dolabımdan geceliklerimi alıp giyinip yatağıma yattım. Boşuna tavır yapıyordum. O şuan evden gitmişti bile.
Yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyordum. Onsuz uyuyamıyordum. İçim hiç rahat değildi.
Lucas~ O yatak odasına giderken bende hemen arkasından evden çıkmıştım.
Sahil kenarında, arabamın üstünde, elimde şişeyle denizi seyrediyordum.
Onu gerçekten çok seviyordum. Biliyorum, onu çok fazla ihmal ediyordum. Her gece eve geç gelip, erkenden evden ayrılıyordum. Alışkanlık gibi bir şey olmuştu.
Ayrıca Mark konusunda hala kendimi haklı buluyordum. Arkadaş olabilirlerdi, sarılabilirlerdi bunda hiçbir sıkıntı yoktu. Ama onunla aramın kötü olduğunu bile bile böyle yapmasını yediremiyordum. Çünkü Yuqi güzel gülüşünü ona sunuyordu çoğunlukla.
Ben Mark'ı en yakın arkadaşım sanarken o hep sırlarımı birilerine yaymıştu. Yuqi'ye de ondan hoşlandığımı Mark söylemişti. O anı hiç unutamıyordum. Mark'ın önünde söylememesi için direnmiştim. Fakat, o beni dinlememişti. Gidip hemen yetiştirmişti. Yuqi'nin öğrendiği zaman ki bakışını asla unutamıyordum.
Şişeyi bitirdikten sonra çöpe atıp yavaş yavaş eve gittim.
Yuqi~ Uzun süre yatakta dönüp durdum. Uyuyamayacağımı anladıktan sonra balkona çıkıp Shuhua'yı görüntülü aradım.
"Ayy benim çilekli kekimin suratını yine o yavşak herif mi düşürdü?" işte bu kızı bu yüzden seviyordum. Ne yaşadıysam yaşayayım hep güldürmeye çalışırdı beni. "Güldürme beni Shu. Az üzüntü yaşayayım şurda." birbirimizin ismini kısaltarak söylüyorduk. O pek fazla kısaltmasa da ben ona hep Shu diyordum. "Kızım sen hep üzüntü yaşıyorsun zaten. Biraz daha yaşarsan göz altların iyice çökecek." "E nabayım, senin için rahat tabii. Sevgili derdin de yok, her gece birini bekleniyorsun." "Ya benim salak kızım. O sana kaç kere bekleme diyor ama sen hala onu bekliyorsun." "Ya ama napayım Shu. Kıyamıyorum ona." cidden kıyamıyordum. "O sana nasıl koyuyorsa, sende ona öyle kıyacaksın kızım. Süründür azcık şu çocuğu." "Öf bu çok zor ama deneyeceğim. Seni de gece gece aradım kusura bakma kuzum." "Aman ne kusuru canım her zaman burdayım ben." "Tamam elimden kurtulamazsın artık İyi geceler." "İyi geceler canım." Telefonumu kapatıp caddeyi izlemeye başladım.
"Bitti mi konuşman?" kafamı balkon pervazında dikilen Lucas'a çevirdim. "Evet bitti. Ben yatıyorum iyi geceler." Yanından çekip gittim.
Bozduğum yorganın altına girip telefonumla ilgilenmeye başladım. O da üstünü değiştiriyordu. Normalde üstünü banyoda değiştirirdi. Acaba kafasına taş falan mı düşmüştü?
Lucas~ Kapıdan sessizce girip odalara sessizce baktım. Tek ışık balkondan yanıyordu, bende sessiz adımlarla orata doğru gittim.
Sanırım Shuhua ile görüntülü konuşuyordu. Eve geldiğimde çoğunlukla onları konuşurken bulurdum zaten.
Konuşmalarını bitinceye kadar dinledim. Çoğu gece aynı şeyleri konuşuyorlardı. Tıpkı bugün olduğu gibi.
Seslerinin kesildiği zaman kapının pervazına dayandım. "Bitti mi konuşman?" kollarımı bağlayıp bakışlarımı ona diktim. "Evet bitti. Ben yatıyorum iyi geceler." Yüzüme bakmadan yanımdan çekip gitti. Böyle yapması çok hoşuma gidiyordu.
Peşinden bende gittim. Telefonuyla ilgilenirken dolaptan rastgele bir eşofman alıp dolabı kapattım. Tişört giymeyecektim.
Normalde üstümü odada değil banyoda değiştirirdim. Ama bugün değişiklik yapıp odada değiştirmiştim.
Onun yaptığı gibi bende telefonumla ilgilenmeye başladım. Arada naptığına çaktırmadan bakmaya çalışıyordum. Tanrım umarım beni bakarken yakalamazdı.
Yuqi~ Ay bu çocuğun cidden kafasına bir şeyler düşmüştü galiba. Kıçını dönüp uyuyan adam, şuan benim yaptığım gibi telefonuyla ilgileniyordu. Ayrıca arada naptığıma bakıyordu. Gizli yaptığı işleri maalesef çok belli ediyordu.
"Ne zamandır bizi dinliyordun?" kafamı ona çevirip sormuştum. "Yeni gelmiştim. Balkonda ışık görünce oraya geldim." kafasını bana doğru çevirmişti. Sanırım kalpten gidecektim. Göz göze gelince bile kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. Kafamı tamam anlamında sallayıp hemen sırtımı çevirip Shuhua'ya mesaj attım.
B*klu
Shu az önce göz göze geldik sanırım ölüyorum help 01.20
