RED BLOOD ACADEMY: THE GREATEST DOWNFALL

CHAPTER TWENTY ONE

"Wait. Let Adi have the throne. I don't deserve it." i said. Napatigil sila at hinarap ako.

"But--" bumuntong hininga ako at hinawakan parehas ang kamay nila. "Charles and I already talk about this and we both agree with this for the sake of our city." sabi ko.

"I will reign and after a year or 2, Adi will be sitting on my throne after i settled things here." i added.

Napahinga naman sila ng maluwag. "Okay. We agree with that but how about your plans?" she asked. Napangiti naman ako sa plano namin.

"Napagdesisyunan namin ni Charles na maging tao at doon na lang mamuhay ng maayos para na din pamunuan namin ang kumpanya doon." i explained.

Mom smiled and hug me. "That's the right decision." she said. "But you should be careful, mas maraming tuso sa mundo ng mga tao." she added.

Ngumiti naman ako at tumango sa pag payag nila. Sana maging tama ang paraan ng paggawa ko ng desisyon sa buhay na tatahakin naming mag-asawa.

Naging mahirap man ang pinagdaanan namin pero alam kong dadating din ang kapayapaan na hinahanap namin sa piling ng mga mahal namin.

Inakay nila ako pababa. Malalaki ang ngiti ng bawat myembro ng pamilya namin ng inanunsyo namin ni Charles na ikakasal kami sa ikalawang pagkakataon.

We've been married since last year but that year is my nightmare again this time it's for other reason that has given me a big impact. Pagbaba namin ay sinalubong kami ni Charles kasama ang pamilya nito.

The Castillo's are known in a human world but here in our world they are known as a powerful witch family which is some of their people are afraid of them but i already told their people that they are not scary as they think.

Kung tutuusin mababait pa ang mga ito sa mga nasasakupan nila. I already saw how cruel are they pag may nasasaktan sa nasasakupan nila o sa mga minamahal nila. Panget silang magalit.

"Let's go." aya ni Mommy ng nasa baba na kami. Sinalubong ako ni Axe at Adi na may ngiti sa labi. Lumingon ako sa mga magulang namin na malaki ang ngiti sa labi. "Can we have her?" sabay na tanong ng dalawang kambal ko.

Mom chuckled. "How about your Dad?" natatawang tanong ni Mommy. Salubong ang kilay ni Daddy kaya natawa kami parehas. "You have Mom.." sabi ni Kuya at kinuha na ako sa mga magulang namin.

"And soon she'll be someone's queen." natatawang dagdag ni Axel. Nagsalubong lalo ang kilay ni Daddy kaya lumakad na agad kami ng mabilis. My brothers love to tease him because they know that my Dad's weakness is me and my Mom which they are pranking him using me or Mom.

Natatawa na lang kami sa mga ala-ala na yun pero alam kong mas gugustuhin na ng mga magulang namin na mag grow up na kami and be our ownselves to make our future.

Nasa loob pa kami ng palasyo kung saan kami na nanahanan at di pa kami nakakapasok ng bulwagan para sa isang malaking kaganapan ngayong araw.

Nag usap pa muna kaming tatlo habang naglalakad patungong bulwagan. Bagaman kabado pero nandoon yung saya at alam kong magiging sobrang halaga ng katunngkulan ko sa syudad na ito.

"Are you really sure about this?" panimulang tanong ni Adi. Tumango naman ako. Axel and Adi knows the my plans about leaving after a year pero hindi pwedeng mabulilyaso ang plano dahil para na din ito sa lahat.

"I'm really sure and you don't need to worry about me." sabi ko sa kanila at hawak ang kamay ng dalawa. "And the both of you they need you as much as i need Charles to be by my side." sabi ko pa sa kanila.

"I'm going to leave after your coronation." Axel said. Napahinto ako sa paglalakad. What did he just said? "Why so sudden?" tanong ko. He sighed and hold my hand. "My wife needs me and our baby. She's near on giving birth kaya di ko na sya dinala dito." sabi nya.

Ngumiti at tumango naman ako senyales na naiintindihan ko sya. "Just promise, you will take care of your wife. I know that you are a human now but the fact won't change that i still can feel our triplets bond." i said and smiled. 

Pagdating namin ng bulwagan ay sinalubong kami ng Lolo at Lola namin na syang ay ngiti sa labi. Nalungkot sila sa nangyari at naulit ang nangyari kay Cybele, my goddess great grandmother. The history repeats to me but i survive the death because of my child.

"Mga apo ko." salubong nila sa amin ng yakap. Niyakap ako ng dalawang lolo ko ng mahigpit habang sila lola naman ay kanila Kuya. "Ate!" dinig kong tawag sakin. Napalingon ako sa maliit na boses na iyon.

"Blake!" tawag ko at binuhat ito. Napangiti ako at niyakap ito bago pugpugin ng halik sa pisngi. "Kamusta na ang lagay mo. " pangangamusta nila Papilo. Ngumiti naman ako ng malungkot sa kanila.

"Still coping up about what happened to my baby." i said. Niyakap lang ako ng mga Lolo at Lola ko para sa pagpapalubag loob nila sakin. "We're sorry. Nakatulong sana kami sa nangyari dito." sabi ni Lola.

Umiling lang ako. "No one is to blame about it. Don't be sorry. It's my fault." i said and smiled to them. Nagsimula ng magtawag sa loob ang emcee at mukhang bubuhatin ko si Blake papasok.

"Ate.." he called me. "Hmmm..." i answer back. "I saw your baby and she said she'll be coming back when the time comes and peaceful is already done in your heart." sabi ni Blake. Napalingon ako dito. 

"Saan mo sya nakausap baby?" tanong ko. Lalong nangunot ang noo ko ng tinuro nya ang well sa likod namin. No way! That well is the old home of the five goddess who is guarding my grandparents.

"How did you saw my baby?" tanong ko.  Nabubuhay ang pag-asa sa puso ko na mabubuhay muli ang anak ko pero ang totoo ay hindi na dahil ilang buwan na ang nakalipas at nandito pa din yung sakit ng pagkawala ng anak ko.

"Zoe Stephanie Del Valle, The Vampire Heiress and The Queen Empress."