CHAPTER THIRTY THREE

38 2 0
                                    

Third Person's 

Sa pagbaba ng triplets kasama ang mga partner nila na nagtatrabaho din sa kumpanya tulad nila. Nandoon ang pangamba na baka na isa sa kanila ay may masaktan. The vampires already killed and payed those people who want to kill them. 

Mas pipiliin nyang magbayad para sa seguridad nila sa oras ng ganito kesa magbayad sa mga walang kwentang tao. 

Ang magulang nila ay naghihintay sa loob ng conference room. Sa pagpasok nila ay lalong inulan ng ingay ang buong silid. "Shut the fuck up!" Iris shout. Tumahimik ang buong lugar sa pag iingay. 

Kung titingnan sila ay para silang mga batang nasa classroom na sinigawan ng teacher. Ramdam nila ang lamig ng buong kwarto. "Continue discussing about the critical operation." saad ni Stephan.

Nanginginig man ay tinuloy ng isang doktor ang diskusyon. Ito ang kanina pa pinag uusapan pero hindi nila matapos ang diskusyon na ito dahil nangangamba sila sa pagdating ng magkakapatid. 

"What happened to the kid? What is his case?" tanong ni Kharis. "Ahm. The kid accidentally drowned and it happened that his lungs and blood already have complication---" he didn't continue.

Bumukas ang pinto at bumungad ang magkakapatid na syang nagpaingay muli sa buong kwarto. "That's not true. The case of that child happened a years ago and he already died because of those greedy doctors." malamig na saad ni Zoe.

"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Halos lahat ng tao na nandito gumawa ng katarantaduhan sa kumpanya namin at sa hospital ko! Alam nyo kung gaan kahaigpit ang rules at regulations natin." malamig na saad ni Zoe.

Zoe's

"Anong sabi ko sa inyo noon? Na walang pampasok sa hospital ang mga mahihirap na pasyente?" malamig kong tanong ko.

"Pero hindi pwede yung sinasabi mo!" Dr. Jimenez contradict. "Hindi pwede, Dr. Jimenez? So pag mayaman yung pasyente at may pera payag na payag kayo? Sila ba mas nangangailangan ng tulong natin. They can heal themselves in the most expensive hospital e yung mga mahihirap na pinapaalis nyo na malala yung lagay? Did you entertain them? Did you use your skills to heal them? Parang hindi nga e. Sa pag kakaalam ko sayo ang may maraming namamatay." bigla itong namutla sa sinabi ko.

"Sa dami mong pinabayaan na cases pwede na kitang tanggalin dito at pwede ka ng mawalan ng lisensya dahil sa loob ng limang taon ikaw ang pinakauna sa listahan na namatayan ng pasyente at yung mga pasyente na namatay galing pa sa mahihirap na pamilya." malamig kong paliwanag.

Nanahimik sya at nanlamig na sa kinatatayuan nya. "You robbed a hundred million from my hospital and you will pay for killing their loved ones." i coldly. "Wala akong kasalanan!" he shout at kaunti na lamang at magwawala na ito.

"You run an illegal drug den underground --- under the black market." i revealed. Sakto ang pagpasok ng mga pulis at tatakas na sana ito pero wala na itong matatakbuhan. "Patong patong na kaso ang kakaharapin mo. You even tried to kill me last time and your shooter.." i said and turn my gaze to the glass window.

"I already paid him." i said. Nagwawala ito. "Let me go! Let me fucking go! Wala akong kasalanan!" he shout. Ngumisi lang ako at napailing sa kanya. "Have mercy on me please!" he shout. 

"Dapat inisip mo muna yung mga ginawa mo kung may awa ka ba sa mga taong namatay ng dahil sayo." malamig kong bulong dito. Nagkukumahog pa itong kumawala. Nakawala ito at sumugod sakin. 

Tinadyakan ko agad ang sikmura nito at siniko ang likuran. "Bago mo ako sugurin siguraduhin mong kaya mo akong labanan ng wala kang hawak." bulong ko dito at kinuha sa kamay nito ang hawak nitong panghampas. 

Dumadaing ito kaya hindi na ito nakapalag. "Kunin nyo na yan." sabi ko. Tumahimik ang buong bulwagan at nandoon lamang sila at nakaupo kaya naglakad ako paikot. "Confess everything inside this room." i stand behind their backs. "If you didn't. Matutulad kayo kay Jimenez na patong patong ang kaso at tanggal ang lisensya." saad ko.

Umikot ang mata ko at tiningnan kung sinong uunahin. "Start from you Dra. Sebastian." saad ko. "If you robbed a hundred millions in the hospital. You will pay it back by serving the hospital without any payment." i said.

Lumibot ang mata ko sa buong kwarto at hindi ako natutuwa sa mga pinaggagawa ng mga doktor na to.

"I-I--I didn't do a--anything." she nervously said. Napataas naman ang kilay ko sa sinabi nya.

"You didn't do or you're just embarassed of what you did?" seryoso at matalim kong tanong.

"I swear, Dra! I didn't do anything against the hospital!" she nervously defending. Napahilot ako sa sentido ko. "Do i need to repeat myself or you want me to show everyrhing that you did while i'm gone?" pagpapapili ko.

Pero hindi ito natinag at pinaglaban ang gusto nya. "Okay. I am giving what is rightfully yours." i coldly said.

I reveal everything in the projector and i saw how horror her face looks like. It was pale with fear.

All the things that she did even her robbery. "Bumabatak ka?" gulat kong tanong.

Hindi ko alam na magkakaroon ako ng ganitong doctor. "No. I don't." she sobbed.

"I was raped by those men. I robbed the hospital because i want them to pay for what they did to me." she cried.

The next slide came off and she's telling the truth. I sighed and face her. "Hindi kita kakasuhan pero itong tatandaan mo." saad ko at lumapit sa kanya.

"You will serve the hospital without any receiving your salary. That is the least that i can do for you and for the justice that you want." i stopped at walking and face her.

"You will get it by hook or by crook." i said sharply. "I know the best lawyer in our firm. Leave for a month and go to our psychiatrist to check your mental health and lastly Atty. Silvano will be handling your case." i said.

I saw how her eyes widened in shock and fear. What the hell is happening to this doctor!?

RED BLOOD ACADEMY: THE GREATEST DOWNFALLWhere stories live. Discover now