RED BLOOD ACADEMY: THE GREATEST DOWNFALL

CHAPTER TWENTY FOUR

Nakahinga kaming lahat ng maluwag ng umalis na ang mga ito. "That was close." sabi ni Adi.

Axel already living their for a year and month. Masaya ako sa mga nakikita ko sa kanya and their daughter is already 2 years old now.

"Adi.." i called him. I need to talk to him now. "Yes." he said. Bumuntong hininga ako at tumingin kanila Mama.

"Can we talk?" i asked him. "Oh, sure come on." sagot nya kaya napangiti. I need him to accept the throne.

He is good at leading and i know that he'll be a great king when the time comes.

Ayaw ko syang pilitin pero kung hindi man nya ito tatanggapin kailangan ko ng isang nilalang na mamumuno dito.

Pagpasok namin sa loob ng study room ay pinaupo ko na lang sya sa isang sofa at kaharap ako.

"Adi..." i called him. "What do you want to talk about?" he asked me. Napalunok ako dahil sa kabang nararamdaman ko.

"About the throne." i started. "Hmm.." he replied. Muli akong lumunok dahil sa kaba dahil alam kong di nya tatanggapin ito.

"I just want to tell you that i want you to reign to my throne. I'll be leaving after this mess." i said.

Nakatitig lamang sya sakin at hindi mabasa ang laman ng iniisip. He blocked it. I wanted to know what's his thoughts.

Huminga sya ng malalim. "I just can't take the throne that easy dahil alam kong ako ang magiging huli lalo na at magkakaanak na ulit kayo ni Charles." he said.

Nanlaki ang mata ko at napatitig dito. "What are you saying?" tanong ko.

Charles and I met a last month pero hindi ko maintindihan yung sinasabi nya sakin. "What do you mean about it?" i asked.

Umiling iling ako tumitig sa kapatid ko. "I am telling the truth here and i know your plans. Hindi ko pwede basta bastang tanggapin ang trono. The council might oppose it." he explained.

Bumuntong hininga ako at umiling. "We already voted about passing the throne to you and they'd all agreed about this and we already asked the people's vote while you were gone."

Tumingin ako ng deretso dito. "They'd all agreed about it because this time i turning into human. Hindi pumayag ang council na maging immortal ang bata dahil sa pag alis namin ni Charles." sabi ko.

I know that i am pregnant at hindi ko nababanggit sa lahat but my brother will sense it since it is his ability to sense everything when it comes to physical and mental health.

Bumuntong hininga sya at niyakap ako." Cecilion and Carmilla will come here from Pennsylvania. They need you as you pass the crown to me." he said and sighed.

Nabuhayan ako dahil sa sinabi nya at niyakap sya ng mahigpit. "But i need to under go through the process in Italy dahil sa may napatunayan ka sa lahat." he said like he is worthless.

Umiling ako. "No. May napatunayan ka. You helped a lot of our people here in Vaulter. You saved me--- everyone by using your ability so don't let yourself down and be your own king in your own kingdom, Kuya." i said and hug him.

Alam kong nakikita nila iyon pero pakiramdam nila hindi sapat ang ginawa ng kapatid ko para may mapatunayan.

"I already talked to them. Hind nila yata sinabi sayo ang tungkol sa bagay na yun. I explained to them even Axel need to come here to talked to them." i explained.

Si Adi ang karapat dapat sa posisyon ko ngayon dahil hindi ko na alam ang gagawin ko pag nanatili pa ako dito. I am already a human. Charles cover my blood with the strong spell para hindi masense ng nasasakupan namin na tao na ako.

Kaya hangga't maaga kailangan ko ng bumaba sa posisyon. I just can't runaway because i have my husband beside me. Sabay kaming bababa sa trono pero mahirap ang proseso ko lalo na sa mataas na posisyon ako ng konseho kaya inaasikaso ko na lahat ng kailangang tapusin.

Inaalalayan ako nila Daddy dahil alam nilang mahabang proseso yun. Kaya kung mahalaga man akong gagawin na sumabay ng hindi sadya sa schedule ay sila na lang ang gumagawa ng paraan.

"Don't worry about them. We already talked about it."i said and kiss my brother's cheeks.

Ngumiti naman ito at niyakap ako."Hindi nyo ba ako isasali dyan?" tanong ng isang pamilyar na boses na gusto ko ng makita.

"Axel!" napahiwalay ako at tumakbo dito para mayakap. "I miss you, brother!" emosyonal kong hayag.

Natawa naman ito nat niyakap ako. "Saan si Francine at Mico?" tanong ko. "Nasa baba kausap pa nila Daddy." he answered.

Ngumiti naman ako at hinalikan ito sa pisngi. "He already agreed?" tanong ni Axel sakin. Tumango naman ako at biglang lumapit kay Adi para hilahin ito palabas ng kwarto.

Hinintay lang namin syang pumayag sa pagpasa ng trono. We already made an announcement before na si Adi na ang uupo sa trono pero hihintayin pa din namin ang pag payag nya.

"Saan nyo ako dadalhin?" he asked. "To your room. Nandoon na lahat ng kailangan mong gamitin. Mabihis ka at magpapogi. Malay mo makita mo doon yung jojowa sayo." pagbibiro ko.

Ramdam ko ang pagtataka nya pero mas lalo lang kaming natawa sa sinabi ko. "Rest for now. Aalis lang kami sandali ni Axel." sabi ko at tinulak ito papasok sa loob ng kwarto nya.

"Bye!" i shouted outside. Naglakad na kami paalis para masabihan na namin sila Mommy.

"Sinabi mo na ba kanila Daddy?" tanong nya. Umiling ako. "Tonight. I will make an announcement after his coronation." i answered.

"Hindi ko maatim na mabuhay ang anak namin ni Charles sa mundo natin dahil magulo pa sa magulo ang mundong kinalakhan natin." sagot ko.

Pagbaba namin ay sinalubong ako nila Mommy at Daddy na buhat si Mico at Mina.

"Hi, Twins!" i run and kiss their cheeks. Sunod naman akong humalik sa mga magulang namin at maya maya ay lumabas sa kusina si Francine.

Bumaba ang tingin ko sa tyan nya. Tiningnan ko si Axel na may panlalaki ng mata. Natawa silang dalawa sa reaksyon ko pero umiling lang ako.

"He already agreed." pahayag ko.