RED BLOOD ACADEMY: THE GREATEST DOWNFALL

CHAPTER FIVE

Nasa loob na kami ng waiting room para mapagusapan na kung kailan kami pupunta sa training grounds.

"Ilang beses ka ng bumubuntong hininga." Axe said. Umiling lang ako.

"Hindi ko matanggap ang desisyon nila lalo na si Daddy. I hate him." i cried.

He sighed and hug me. "Hindi namin sinabi kay Daddy at Adi ang tungkol doon dahil alam kong anytime soon he might want to stop the Battle Cup." he explained.

"Bakit umiiyak si bunso?" his soft voice asked. "Nothing. Just let her be. Alam mo ang rason nyang ayaw nyang sumali sa cup." he explained.

I heard Adi sighed then i heard his voice. "O anong nangyari dyan?" dinig kong tanong ni Bryce.

Nagpunas ako ng luha at humiwalay kay Axel. "Wala kang pakealam!" i said and face him.

He smirked which made me annoyed more. "You are annoying! Stop it!" i irritatedly said.

Tumawa lamang sila pero naging seryoso kami ng magsalita na si Reese."What are the plans?" tanong nya. We just shrugged. "I guess. Fight and live." Kristal answer.

Likewise,. "I chose that too. Fight and live." i agreed. Labindalawa kami at ganun din ang kakalabanin namin.

"Tuso ang mga taong makakalaban. They can't accept the fact they are already defeated in a big battle." sabi ni Mark.

Natahimik kaming lahat but i need them to open something.

"I talk to the oracle last time." panimula ko. Tumuon ang atensyon nila sa akin.

"Delphi told me that if the battle happened we should be careful with our enemies in all aspects." i said.

Kumunot ang noo nila sa sinabi ko. "Dapat naman talaga na mag iingat tayo e." Elijah said.

"Mag iingat tayo dahil oras na manalo sila o tayo there is a war between us and them." sagot ko.

"But the Gods forbid the war, right?" tanong ni Jessica. "Yes, but Andante and Lazarus is back." sansala ko agad.

They eyed me in disbelief. "I saw him last two weeks ago but it in a different form." i said.

"You can dig deep inside my mind to see that i am telling the truth." i added. Umiling na lamang si Mark.

"You don't need to. I just saw Lazarus earlier when someone died in the woods." he said. He believed me.

"He pretended to be Carlisle but let's just not to be contented on what we just only saw." kontra ni Bryce.

I smirk. "Wala ka namang alam e." sagot ko sa kanya. Sumama ang timpla ng mukha nya. I wanted to annoy him. I become serious after i annoyed him. "We're serious here, Bryce. don't be too playful now." Chantel said.

Naging tahimik ang buong paligid ng naging seryoso na ang aura. I saw my necklace glow and Alectrona came out there. Nanlaki ang mata namin ng lumabas sya doon pati na din si Athena.

Akmang magbabow ang mga kasama ko ngunit pinigilan lamang nila ito. "Don't bow down. Wala ng oras para dyan." malamig na hayag ni Athena.

"May paparating delubyo sa inyong pakikipaglaban kaya dapat ay maging handa kayo sa susunod pang mga araw..." panimula ni Alectrona. Lumingon sa akin ang dalawa bagu muling nagsalita.

"Zoe is the greatest downfall of your city. Take care of her and don't just let her decide on her own because if she did sacrifice her life for the whole city." she stop. Umiling lang ako dahil alam ko na ang susunod nyang sasabihin.

"You will never see her unless one of you will pay for the cost of her sacrifice." they ended.

Napabuntong hininga ako na lang ako at napaupo. "We will be giving you all your needs even the powerful weapons that you needed in the battle to defeat them." Athena said.

"Go and train." sabi ni Alectrona. Bago sila maglaho muli ay may iniwan silang kataga. "If she dies the Gods and Goddesses and the Demons will on war since Hera die here" she added.

Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Alectrona. Hera died?I thought he is with Zeus? "Bakit hindi mo nabanggit sa amin ang tungkol sa mangyayari?" tanong ni Adi sakin.

Napayuko ako. "I'm sorry. Hindi ko kayo gustong mag-alala kasi---" he cut me off. i jumped when he shout. "That's bullshit, Zoe Stephanie! Hindi yan ang sagot!" he shout and i heard him punch the wall.

Nararamdaman ko yung sakit ng dibdib ko dahil alam kong masakit sa kanila na inilihim ko ito. "You should've tell us about the oracle, and the goddess told you." marahang hayag ni Chantel na may pagtatampo.

Napaiyak na ako dahil alam kong magkakaibigan kaming lahat dito pero ni isa wala akong sinabihan. "Kahit kanino wala ka man lang pinagsabihan?" hindi makapaniwalang tanong ni Adi sa akin.

Tumango ako. Even to our parents lalo na kay Mommy. "Fuck it!" he cursed. Lalo akong napaiyak. Naramdaman kong may umalo sa akin. "Shhh.. Don't cry. We understand it." dinig kong bulong ni Kristal.

We fell into silence. Narinig ko na lamang ay ang paglabas ng mga kakambal ko. I felt Reese hug me. "I' am sorry. I am not there for you when you needed me." she said and hug me.

Umiling lang ako at nagpunas na ng luha ko. "No. Kasalanan ko din naman kung bakit masama ang loob nyo sakin pero minsan hindi na sumagi sa isip ko na sasabihin ko pa sa inyo ang tungkol doon dahil selfish man pakinggan ayaw ko kayong mapahamak." paliwanag ko sa kanila.

Lahat ng lalaki ay lumabas muna kasama ni Axel para pakalmahin si Adi. Knowing him he will blame himself again kung bakit nagkakaganito ang nag iisang babaeng kapatid nila.

"Ayaw ko man sumabak sa Battle Cup pero kung kailangan ko. Natatakot man ako ulit sa mangyayari pero sana hindi na maulit mangyari ang nangyari noong nakaraan." sabi ko 

Binigyan nila ako ng tubig atsaka sabay bigay ng dugo. Ininom ko na ang mga ito pero nakaramdam ako ng kakaiba sa katawan ko. "Labas muna kayong lahat." sabi ko sa kanila.

"Bakit?" nagtatakang tanong ni Leslie. "Basta lumabas muna kayo. Hayaan nyo muna akong mag isa dito sa loob." nagsisimula ng lumalim ang boses ko. 

"Ayos ka lang ba?" tanong ni Reese. Tumalim ang tingin ko at nanlalaki ang mga mata nila sa itsura ko. "I said get the fuck out of this room!" i shout in anger.

This is what happened to me when i can't control my emotions.