Bölüm 7-Anlamazdın

59 13 2
                                    

Saat dokuzdu. Önce Ayla'yı kucağına almış , içeriye odasına yatırmıştı. Beni de tam alacaktı ki ben arabanın kapısının açılması ile irkildim . Bir eli belimde, diğer eli bacağımdaydı. O an korktu ve ne yapacağını şaşırdı. Ben sersemce kalktım . Ellerini çekti ve yoldan çekildi .

"Yemek yedin mi ?" Dedim . Arabaya tam binip ,çalıştıracakken .

"Kahvaltı ile duruyorum . Veteriner kliniğinde bir şeyler atıştırırım ." Dedi

"Bende kahvaltı ile duruyorum . İçeri gel yemek ye ,yorulmuşsundur . "

Önce çekindi ,gelmek istemedi . Daha sonra kabul etti .

İçeriye geçti ,en ücra bir köşeye oturdu . Ellerini birbirine kavuşturmuş bekliyordu .

"Rahat ol . Zaten yorgunsun . Küçücük sandalyeye kendini sıkıştırma ."

"Tamam ,peki ." Dedi ve koltuğa oturdu. O sırada annem geldi .

"Kaç oldu kızım saat . Neredeydiniz bunca zaman ?"

"Kanında iltihap vardı anne anlatırım sana. Yarın sınava girecek . Biraz daha iyi . Toparlar inşallah."

Suyu koydum . Çay demledim. Moraran kollarıma bakarken , o da oralara dikkat kesildi .
Yemeği masaya koydum ve çağırdım.
Oturdu . Tek başına yemek yemeyi sevmiyordu herhalde ,çatalı makarnaya batırdıktan sonra geri bıraktı. Bende koltuğa oturdum. Olanları düşünüyordum.

"Yemeyecek misin ?" Dedi bana ...
"Yok iştahım yok benim ,sen ye."

"Kahvaltı ile durduğunu biliyorum . Yarın kızını sınava götüreceksin . Güç toplaman gerekiyor ."

Öyle deyince ona hak verdim .
Yanına oturdum . Su koydum sofraya . Çıkmadan mercimek çorbası yapmıştım. Tam çatalı daldıracakken , çatal ile ağzıma makarna verdi .

"Tek yemeyi sevmiyorsun galiba ."

"Ben tek yemekten nefret ederim . Küçükken bir gün , teyzemlerdeydim . Annemde sürekli çalışıyordu . Babam yurtdışındaydı. O yüzden teyzem yemeği koyar ve direk makine başına oturup , tamirleri dikerdi evinde . Sonra bir gün , her gün tek yemeye alıştım. Annem de babamın yanına yurt dışına yerleşti . Benimde sınavım vardı ilk sene tıp kazandım , iki sene okudum . Ama onlar avukat olmamı istiyorlardı . Daha sonra tekrar hazırlandım ve veterinerliği okumaya başladım .Şimdi ise gördüğün gibi bir klinikte doktorum ."

"Anladım ."

"Peki sen okudun mu ?"

"Ben edebiyat okumuştum . İstanbul üniversitesinde . KPSS hazırlandım ve sınava girdim . Doksan ile kazandım . İstanbul'da Galatasaray lisesinde öğretmenlik yaptım iki sene , daha sonra Ahmet ile tanışınca , sıkıntılı devam ettim iki sene daha ... Ayla doğunca tamamen mesleği bıraktım. Öğrencilerimi özlediğim çok oluyor , o sıraları, ders anlattığım zamanlar ... Hala arayıp sorarlar beni ..."

"Öğretmen anne , ne şanslı Ayla . Çok güzel, merhametli bir kız yetiştirmişsiniz. Hiç bir kötülük yok içinde ,dersleri de iyi . Gittiğim gün hocası ile konuşmuştum . O iyi bir liseye gidecektir inanıyorum."

"Teşekkür ederim ."

"Sakıncası yoksa kolunuzda ki morluklara bakmama izin verir misiniz ? İki sene tıp okuduğum için biraz bir şeyler biliyorum . Kötü duruyorlar."

"Tabi ..."

O sırada biten tabağımı kaldırdım. Saat on olmuştu . O da yedi ve tekrar eski oturduğu yere geçti .
Masayı topladıktan sonra utana sıkıla yanına oturdum .
Önce izin isteyerek kollarıma baktı. Elleri hafif hafif omzuma çıktı . Sonra bacağıma baktı.

AylaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin