Tailed Star

•21•

༄༄༄

Jennie'den;

"Ben yapamayacağım sanırım..."

Bir yandan tırnaklarımı yiyor, bir yandan da oturduğum yerde tek bacağımı transa geçmiş gibi sallıyordum. Aşırı derece de gergin ve heyecanlı hissediyorken, bu işin üstesinden de gelemeyecekmişim gibi hissediyordum.

Bu sırada Jimin ise bıkkınca bir nefes vermiş ve bana doğru yaklaşarak yere eğilmişti. Dizimin üzerinde duran ellerimi, ellerinin içine hapsettikten sonra da hafifçe dudaklarını aralamıştı.

"Jennie... Bak, öncelikle şu negatif havayı üzerinden atman gerekiyor. Yapabilirsin, sadece birazcık kendine güven. Ayrıca çok az kaldı, elbiseyi giymen gerek artık."

"Korkuyorum Jimin... Ya rezil olursam? Ya her şeyi berbat ettiğim için bu ortalıklık işi benim yüzümden olmazsa? O zaman ne yaparım Jimin? O kadar emek bir anda çöp olur ve ben, bunun olmasından çok ama çok korkuyorum."

Dediklerimle beraber hızlıca kafasını iki yanına sallamış ve kendiyle beraber beni de ayağa kaldırmıştı. "Güven bana Jennie, kötü hiçbir şey olmayacak." Dedikten sonra da kabine doğru ilerletmişti her ikimizi de.

Asılı olan elbiseyi elime vermiş ve, "Hadi giyin bir an önce, bekliyorum dışarıda." diyerek yanımdan ayrılmıştı. O gittikten sonra birkaç saniye boyunca hiçbir şey yapmadan durmuş, ardından da bıkkınca bir nefes vermiştim.

Saçım ve makyajım yapılmıştı. Elbiseyle uyumlu renklerde olan ayakkabılar ve takılar da hemen kabinin içerisine konulmuştu. Benim sahneye çıkmama çok az bir zaman kalmıştı ve zaman azaldıkça da kalbim daha da çok hızlanıyordu.

Evet, Lisa'nın mankenlik ajansından gönderdiği kişilerle beraber bu işi az da olsa nasıl yapmam gerektiğini anlamıştım fakat o anki heyecanımla her şeyi berbat etme olasılığım da çok yüksekti.

Derin bir nefes alıp verdim ve elbiseyi üzerime geçirmeye başladım. Birkaç dakikanın ardından tamamen hazır olduğumda da kabinden çıktım ve Jimin'in olduğu yere doğru ilerlemeye başladım.

Saçlarım tepeden dağınık bir topuz olarak yapılmış, makyajım ise şeftali tonlarının hakim olduğu bir şekilde yapılmıştı. Baştan aşağıya bir bütün olarak gerçekten de çok uyumlu olmuştum ve bu beni şu anda oldukça mutlu ediyordu.

Jimin'in yanına gittiğimde gözlerini bana doğru çevirmiş ve de hafifçe aralanan ağzıyla beraber beni baştan aşağıya süzmeye başlamıştı. O böylesine bakıyorken, utanmamak da oldukça zordu aslında.

Elbiseyi ilk defa üzerimde görüyordu ki, zaten ben de bundan önce sadece bir kere giymiştim ve onda da tek başımaydım. Hâlâ daha büyülenmişçesine bana bakıyorken, bu hali ister istemez gülümsememe sebep olmuştu.

"Yapma bence de boşver. Başkaları çıksın podyuma. Hatta gel, gidelim biz. Nereye gidelim bilmiyorum ama gidelim yine de..."

Dedikleriyle beraber kıkırdadığımda o ise gayet ciddi bir şekilde yanıma gelmiş ve elimden tutmuştu. "Bir sürü erkek var dışarıda. Seni böyle görürlerse üstüne falan atlarlar şimdi. Durduk yere katil olmak istemiyorum..."

Kaşlarım şaşkınca havalanırken, "İyi de neden sen katil olasın ki? Yani seni ilgilendiren bir durum yok bence ortada." diyerek bir açıklama yapması için ona bakmaya başlamıştım.