Tailed Star

•4•

༄༄༄

Jennie'den;

"Ne işin var senin burada?!"

Yaptığım telaştan olsa gerek ellerim titrerken hafifçe yutkundum ve gözlerimi bana sinirle bakan Jimin Bey'e doğru çevirdim. Benden bir cevap beklercesine tek kaşını kaldırmış ve gözlerini üzerimde gezindirmeye başlamıştı.

"Sana diyorum! Dilini mi yuttun yoksa?! Cevap versene!"

Gözlerim istemsizce karın kaslarına doğru kaydığında hafifçe kafamı iki yanıma sallayarak kendime gelmeye çalışmıştım. "Ben aslında çamaşırların katlandığı odayı arıyordum da, farkında olmadan odaları karıştırmışım. Çok özür dilerim efendim..."

"Her seferinde acaba daha ne kadar aptal insanları işe alabilirler diye düşündükçe daha da aptallarına denk geliyorum... Çık dışarı! Bir daha da sakın böyle bir hata yapma çünkü eğer yaparsan bu kadar sakin kalamayabilirim!"

Dedikleriyle beraber şaşkınca gözlerimi birkaç kere kırpıştırmıştım. Tamam, belki de hayatım boyunca birçok kez aşağılanmış olabilirdim ama hiç bu kadar sertini yaşamamıştım.

Resmen açık açık aptal demişti herif bana!

"Çıksana dışarı! Hâlâ daha ne bakıyorsun suratıma?!"

Sert çıkan sesiyle beraber istemsizce irkilirken, hafiften de sinirlendiğimi hissetmiştim fakat ne olursa olsun sakin kalmalıydım. Bir şekilde kendimi dizginlemem ve ona karşı sert çıkışmamam gerekiyordu.

"Biraz daha kibar olmayı deneyemez misiniz Jimin Bey?! Farkında olmadan yaptığım bir hata yüzünden bu kadar aşağılanmayı haketmediğimi düşünüyorum açıkçası..."

Evet, bayağı bir sakin kalabilmiştim gerçekten...

İçimden kendime sövsem de dışarıdan bunu yansıtmıyor ve dediklerimin arkasında durduğumu belli edercesine omuzlarımı dikleştirmiş karşımdaki bu şaşkın ve sinirli adama bakıyordum.

"Ne dedin sen?!"

Büyük adımlar atarak hemen kapının önünde duran bana doğru gelmiş ve tam önümde durmuştu. Boyu benden biraz daha uzun olduğu için onunla göz teması kurabilmek adına kafamı hafifçe yukarıya kaldırmıştım.

"Aşağılanmayı hakedecek bir şey yapmadığımı söyledim."

Dediklerimle beraber dudaklarını alaycı bir gülümseme esir alırken, "Şaşırıyorum doğrusu... Yani hem bu kadar aptal olup hem de nasıl bu kadar gururlu olabiliyorsunuz siz hizmetliler?" dediğinde şaşkınca ona bakmaya başlamıştım.

Dediği şey ve söylediği üslup oldukça kabaydı. Hiçbir beyefendiye yakışmayacak kadar kötü bir üsluptu kesinlikle.

"Bakın sizi yargılamak elbette ki bana düşmez bunun oldukça farkındayım ama her ne olursa olsun karşınızdakinin bir insan olduğunu unutmamanızı öneririm. En azından kibar bir beyefendi, bu şekilde davranmalıdır diye düşünüyorum Jimin Bey(!)."

Kendimi tutmam gerektiğinin farkında olsam da bunu yapamıyordum çünkü çok sinirlenmiştim. Sivri bir dile sahip değildim aslında ama işte bazen dilimi sivriltmem ve en azından bu ahlaksız insanlar karşısında güçlü durabilmem gerekiyordu.

Histerik bir şekilde gülmüş ve ellerini saçlarına götürerek hafifçe geriye atmıştı. Her ne kadar yakışıklı bir adam olsa da bana karşı sarf ettiği sözler ve bu alaycı tavırları mükemmel görüntüsünü yerle bir etmeye yetiyordu.