DİKKAT ABİM!

ÇÖKÜNTÜ

Küçük bir hata, bir insanın hayatını ne denli değiştirebilirdi? Pişmanlık, çaresizlik insanın yüreğinde kor olup ömürlük bir mahkumiyeti avuçlarına bırakıyormuş. Birkaç saat içinde tecrübe ettiğim bu gerçek karşısında tamamıyla sarsılmış, adeta yok olmuştum. İçine düştüğüm bataklığın beni yuttuğunu fark etmiştim.

Bahçede bulunan masada otururken, omzumu örten kırmızı şalla irkilmiştim.

'' Sakin ol korkak benim.'' dediğin de arkamdaki kişinin Hakan abi olduğunu anladım. Yanımdaki sandalyeyi çekerek iyice yerleşti sandalyesine. Aramızda ki bu derin sessizliği o bozmuştu. Gözleri karşıda bulunan led ışıklı çam ağacına takılı kalmıştı.

'' Orada '' dedi, kafamı çevirerek Hakan Abiye baktım

'' Efendim ?'' dedim anlamayarak.

'' 19 Yaşındaydım Sarye, 19 onu orada kanlar içerisinde yatar halde bulduğumda daha 19 yaşındaydım. ''

''Ki-kim Hakan Abi '' dedim şaşkın ses tonumla, derin bir soluk alarak

'' Badem '' dedi. Bade mi ? O da kimdi ? Sevgilisi miydi? Annesi mi ?

'' Bade kim Hakan abi'' dedim ürkek ses tonumla

'' Kardeşim...'' diyerek yüzünü bana çevirdi

'' Abinin kız arkadaşıydı. Gözüm kapalı güvenirdim abine, hala daha öyle'' Bakışlarını benden alarak ağaca dikti tekrardan.

'' Tek göz ağrımdı benim. Bizim. Annemin bana tek emanetiydi badem. Onu kendi ellerimle gömdüm.'' dedi Sesinde ki bu değişiklik beni korkutuyordu. Bir hışımla bana dönerek kollarımı sıkmaya başladı.

'' Ellerimle gömdüm onu duyuyor musun beni.'' diyerek sarsmaya başladı beni öyle çok sıkıyordu ki kolumu canımı yakıyordu.

''H-hakan abi napıyor--'' cümlemi tamamlamama izin vermeden bağırmaya başladı.

'' O takıldığın Buğra iti sırtından 3 el ateşle öldürdü onu. '' diyerek sarsmaya başladı beni, deli gibi sarsıyordu bedenimi korkudan titremeye başlamıştım artık. O adam Hakan abinin kardeşini mi öldürmüştü? Diğer elini kolumdan çekerek beni zorla sürüklemeye başladı. Hızlı adımlarla gözünü diktiği ağacın önüne gelmiştik.

'' Tam burada! Duyuyor musun lan beni tam burada vurdu onu Buğra iti!'' diyerek ağaca savurdu beni.

'' B-ben, ben bir şey yapmadım Hakan Ab-''

'' Kes lan o sesini, Abin falan değilim ben senin! Benim bir tane kardeşim var bir tane bade o da badem !'' diyerek yüzüme tısladı. Buraya hiç gelmemeliydim. Gelmemeliydim. Gelmemeliydin Sarye.

'' Ne yapayım şimdi sana ben ! Onun gibi gebereteyim mi seni!'' Söyle lan.'' diye bağırarak üzerime doğru gelmeye başladı, oturduğum ağaç dibinden sürünmeye başladım.

'' Hakann!!'' Arkadan gelen sesin sahibi Okan abiydi. Beni birlikte öldüreceklerdi kesin. Benim hiçbir suçum yok. Hakan abi kendi dememiş miydi yanlış anlaşılma olmuş diye? Şimdi neden benim suçummuş gibi davranıyordu? Ben onları tanımıyordum bile.

'' Rahat bırak kızı onun çaresine abisi bakar zaten'' dedi Dövmeli Hakan abi olduğu yerde bana lav saçan bakışlarıyla üzerime doğru atıldı kolumdan tutarak ayağa kaldırdı.

'' Onu bana sen getireceksin!'' diye kükredi.

''Ki-kimi'' diye kekeledim, korkutan dökülen gözyaşlarım şuan umurumda bile değildi.