"İnsanlar hep yarına hazırlanıyorlardı, ben buna inanmıyordum. Yarın onlara hazırlanmıyor. Orada olduklarını bile bilmiyor. "
Sofyanın sesini duymamızla ona döndük
" Sarya"dedi
" Hı" dedim güçsüz sesimle
" Ne yapıyorsunuz? diyince Abim Sofya'ya
"...
Her ne yaşarsanız yaşayın beyaz kalın demiş Umut Güne daha sonra devam etmiş. '' Her ne yaşarsanız yaşayın beyaz kalın Geçmişin ağrısını, sadece konuşarak var olmaya çalışanları, ne anlatırsanız anlatın sadece kendi duymak istediklerine kulak verenleri yok sayın. Gitmiş, bitmiş, artık sizinle olmayacak hiçbir kimse için, gözünüzü yağmurlamayın, kalbinizi sıkmayın. Dünyanın en siyah elbisesi, bir köre aittir. Sizi gerçekten görmek isteyen bir yaşam ve insanda var olan. Asla yarını beklemeyin Bugünden başlayın...'' diye bitirmiş satılarını.
O kötü gecenin üzerinden 4 gün geçmişti ve o gün o sarılmadan sonra Okan abiyi ilk kez şuan görüyordum. Ee adam bana gözüme gözükme sakın! diye tehdit etmişti ne yapsaydım ? Sürekli karşısına mı çıksaydım?
Şuan uzun deri koltuğa korkudan sinmiş bir şekilde otururken karşımda duran 3 kişiye bakıyordum. Abim, Hakan abi ve dövmeli.
'' Asla abi duydun mu beni ? Asla böyle bir şeyi kabul etmiyorum!'' diyerek bir hışımla oturduğum yerden ayağa kalktım.
'' Sarye bencillik etmeyi kes! Formaliteden diyorum sana kafan basmıyor mu ? Kızım zor durumda olmasak seni böyle bir şeye bulaştırır mıyım? '' Dedi dişlerini birbirine bastırarak.
'' Abi sen nedediğinin farkında mısın ? Ben aslabunu kabul etmiyorum.'' dediğimde Dövmeli gömleğinin ilk 3 düğmesini açtı, kravatını çıkararak avucunda tutmaya başladı. Abimde ki bakışlarını bana çevirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' A-abi'' diye mırıldandım. Abim oturduğu yerden kalkarak yanıma ulaştı omuzlarımdan tutarak dövmelinin yanına oturttu.
'' Sarye, sakin ol öncelikle. Bak baştan en ufak ayrıntısına kadar anlatacağım sana ve bir daha tekrarlamayacağım iyi aç kulaklarını ve dinle beni'' diyerek karşıda ki masadan sandalye alarak tam karşımıza oturdu.
'' Buğraya ulaşabileceğim tek kişi sensin. Bana onu sen getireceksin.'' Ne demişti abim ? Buğra denen adamı onlara ben mi verecektim ?
'' Bir. bir dakika sen beni kullanıyor musun yani abi ? Yanlış mı anlamadım dimi ben ?'' dedim şaşkınlıktan pörtleyen gözlerimle
'' Sana zarar gelecek hiçbir şeye kalkışmam ben! '' diyen abime kaldırdım bakışlarımı ama benden öyle bir şey istiyordu ki en çok zararı benim göreceğim bir şey bu.
''Peşinde.'' diyen Hakan Abiye baktım, burada ki varlığını bile unutmuştum adeta. Kafamı sesin geldiği yöne çevirdiğim de gözlerini kısıp konuşmaya devam etti.
