Kirletilen bir hayat. Kiri kan. Sıçradığı yerden yakmak için hazırlanıyor. Bir sonu kendine başlangıç belliyor zaman. Örülen saçlarını doluyor boynuma. Zamanın içindeyim. Bir saatin çarklılarına sıkışıyor hayatım. Zamana tutsak, zamandan bağımsız. Öylece bir meçhuldeyim sonu sonsuz. yolu zamansız. Sancı çeken bir beden, çektiren ise bir ruh. Tenimin altında raks ediyor güz. Yüreğimde can buluyor hüzün yaş ile. İçimi ıslatan yağmur ruh sancısı. Şimşeklerin şiddeti sirenler. Derime ince ince işleniyor geçmişin kehaneti. Tenime nakşedilen yazgı mazinin emaneti.
Güzel olanın sırrı ulaşılmaz. Gizemi derin. Berbat olanın izi katran, söküp atamadığım gönül yarası. Hayat, bir tek acımasız sıfatını geçirdi üzerine önüme çıkarken. Beynimdeki keskin ağrıya dur diyemiyordum. Gözlerimi açtığım andan itibaren beyaz ışığın eziyeti sona ermek bilmemişti. Etrafı incelerken buranın araba içi olmadığının kanaatine varmıştım. İyi de biz ne ara gelmiştik? Yataktan ayaklarımı sarkıttığım da yatağın yüksekliğinden dolayı ayaklarım yere değmiyordu bile, ufak adımlarla oda da gezinirken buranın bir otel odası olduğunu fark ettim. Abimler neredeydi?
''A.abi'' araladığım dudaklarım kuruluktan çatlamıştı ve bu benim canımı yakmıştı. Odadan ses gelmeyince balkonun kapısına doğru uzandım. Balkona çıktığım da gördüğüm manzara ile mest olmuştum adeta.
Nasıl da güzel bir yerdi burası böyle. Derin bir nefes aldıktan sonra gözlerimi yumdum kulağa hoş gelen kuş cıvıltıları bana sanki şarkı söylüyor gibiydi. Hayranlıkla manzaraya bakmaya koyuldum, böyle güzel yerleri her zaman televizyondan izlerdik anca şimdi adeta o televizyon ekranının içerisindeydim, o ekranda bende yer alıyordum. Parmak uçlarımla havaya kalkarak etrafı incelemeye başladım.
'' Bu kadar beğeneyeceğini bilseydim daha önce seni buraya getirirdim balayımıza karıcım'' Bu büyülü anı anca hangi mantıksız insan bozabilirdi diye düşünüyordum ki Okan abinin varlığını unutmuşum. Yavaş hareketlerle parmak uçlarıma inerek arkamı döndüm.
Üzerine siyah bir tişört geçirmişti, siyahlara bürünmüştü gene. Ona sadece sırıtarak
'' Abimler nerede?'' diye sorduğum da alayla tebessüm etti.
'' Üstünü değiştir ve aşağıya gel.'' dediğinde yüzüne bakmaya devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKKAT ABİM!
Teen Fiction"İnsanlar hep yarına hazırlanıyorlardı, ben buna inanmıyordum. Yarın onlara hazırlanmıyor. Orada olduklarını bile bilmiyor. " Sofyanın sesini duymamızla ona döndük " Sarya"dedi " Hı" dedim güçsüz sesimle " Ne yapıyorsunuz? diyince Abim Sofya'ya "...