DİKKAT ABİM!

ÇAM AĞACI

Mesela bu an, bir izdi

Bu iz ise hatıraydı,

Hatıralar da yarım kalırdı

Hayatın bana verdiği güzel bir rüyada yaşamıyordum belki. Kabusta yaşıyor olabilirim belki. Kabuslarımı, düşlerimin diyarına sokmaya çalıştım, ta ki şuana kadar; aslında bu saat dilimi asıl şahit olandı. Kabusumun köşesinde yeşerttiğim rüya, siyah bir mürekkeple siyahın en koyularına boyadı. Bu kabusta yaşamaktan daha beterdi.

Ve ne mi oldu ?  Nasıl bulut gökyüzüne, balık denize, gece aya aitse bende karanlığa ait olmak üzereydim. 

Gözlerimi usulca araladım, kıpırdanmaya başlamadan önce kucağımda avuçlarımın içinde bulunan müzik kutusuna çevirdim bakışlarımı. Kafamı cama yasladığımı hatırlıyordum iyi de bu cam ne ara bu denli yumuşak gelmeye başlamıştı bana kafamı çevirdiğim an birinin omzuna yattığımı fark etmemle irkildim. Hayır şuan buna hazır değildim şu an kafam camda olmalıydı. Ne olur cam mutasyona uğramış olsun  yalvarırım. Hafifçe kıpranmaya başladığım da

'' Hareket etmeyi kes!'' Okan abinin gür sesiyle irkilmişti, kafamı hızlı bir şekilde ondan ayırır iken bakışlarım  onu buldu,

'' Be-ben nasıl?'' dediğim de boğazımın kuruluğundan dolayı konuşmam yarıda kalmıştı.  Boğazımda ki kuruluk canımı yakmaya başlamıştı

'' Rahat uyuyabildin mi bari' diyen Okan abiye çevirdim bakışlarımı. Ya ne demezsin çok rahat uyumuşum.

'' Kusura bakma ben fark etmedim'' diye mırıldandığım da ondan uzaklaştım iyice. Kafayı sıyırmış olmalısın Sarye. Elimde ki müzik kutusunu geriye koyduktan sonra iyice cam kenarına yanaştım. Beladan uzak durmak lazımdı sonuçta değil mi ? 

'' Uyanmışsın Sarye '' abimin huzur veren ses tonuna ufak bir tebessüm bıraktım

'' Evet '' dedim yumuşak bir ses tonumla.

''Telefonumu al şarkı dinle, Hakan uyuyor. Okan da sızar şimdi'' dedi sırıtarak. Bana uzattığı telefonu ve kulaklığı doğrularak elinden aldım.

'' Uykun gelmedi mi abi ?'' dediğim de oldukça sessiz konuşuyordum.

'' Gelmedi.'' dediğinde usulca kulaklıkları kulağıma yerleştirdim. 

(Always Remember Us This Way -LADY GAGA)  Şarkısını açarak dinlemeye koyuldum.

I'll always remember us this way
Bizi hep böyle hatırlayacağım.

Ben kendimi nasıl hatırlayacaktım peki?  Bu iş ne zaman bitecekti veya ben daha en başta mıydım ?  Gözlerim benden bağımsız usulca kapandığın da açıldığı zaman olduğum yerde kalmayı diledim.

Hakan'ın Ağzından Anlatım

Gözlerimi bir hışımla açtığımda,  nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum, ne biçim bir rüyaydı o amına koyayım. Yapacağım işe ben.... 

Gözüm arabanın içersinde bulunan saate takılı kaldı 04:20 hala varamamıştık. Ne bitmez bir yolculuk. Kafamı arka koltuğa yönlendirdiğim de Okanın bacaklarını ikiye ayırarak yayılmış bir biçimde uyuduğunu gördüm, yayılması yüzünden Sarye kendini kapıya yapıştırmak zorunda kalmıştı. Bu adam hiç akıllanmayacak. Elimle sert bir biçimde ayaklarını iteklerden

'' Kalk lan kıza bir gram yer bırakmamışsın'' diye çemkiriyordum. Ne iflah olmaz biriydi bu herif.

'' Banane olum !'' diye omuz silktiği zaman tekrardan bacağına geçirince kafasını Sarye'ye doğru çevirerek bakmaya başladı.  Yaptığı hayvanlığı anlamış olacak ki kendini toparladı.