Romeo Saved Me | COMPLETED

Chapter 22

***

I heard a sound coming from the balcony, I smiled and excitedly slided the door. Mukha niya ang unang bumungad sa akin. He hugged me. Isang linggo na rin na ganito ang tagpo namin, sa pagpatak ng alas dose, ang karamihan ay tulog na pero para sa amin ay eto palang ang simula.

"Ang daming bantay sa gate niyo." hingal niyang sabi kaya naman pinapasok ko siya sa loob ng kwarto ko at pinainom ng tubig. Malamang ay inakyat niya na naman yung gate at nag-ninja ninja.

"I told you to text me pero ayaw mo!" I rolled my eyes. "Hindi ko alam kung bakit binabato-bato mo pa itong pintuan ko kung pwede mo naman akong i-text, mamaya mabasag mo pa iyan, ipapabayad ko yan sayo!" I ranted.

Napatawa siya ng malakas saka yinakap ako sa bewang habang ang ulo niya ay nasa aking leeg.

"You smelled so good, Esper." His voice is so sexy when he's whipering. I felt him sniffing my neck, nagulat ako kaya iniwas ko ito, at isa pa, may kiliti ako doon.

Tumayo ako at kinuha ang basong pinag-inuman niya, inilapag ko iyon sa table, bigla siyang yumakap sa likuran ko, ni hindi ko man lang napansin na sumunod siya.

"Esper?" I shivered when his hot breath touched my ear. I tried to remain calm.

"Hmm?" malambing kong sabi.

Isiniksik niya ang ulo niya sa kaliwang balikat ko bago nagpatuloy. "I don't know if this is the right time, alam kong mabilis pero, are you my girlfriend now?"

Nawala ang tuwang nararamdaman ko sa sitwasyon na meron kami ngayon.

"Romeo, h-hindi ko alam. Paano yung kasal ko? Ayaw kong makasal sa kaniya" inihirap niya ako sa kaniya at hinawakan ang aking mukha. Nangingilid ang luha ko sa aking mata.

"Don't worry sweetie, I'll stop it." He kissed my forehead, down to my nose, and landed a peck on my lips. "I'll definitely save you."

_________________________________________

-👻