Nagtatakang pinagmamasdan ni Julie si Elmo habang nakangiti itong nagda-drive,
simula kasi noong ginising siya nito hanggang sa makaalis sila sa bahay nila ay hindi niya pa nakikitang sumimangot ito at maging ang pang-aaway,
pambabara at pang-aasar nito sa kanya ay nabawasan din.
“Alam mo ba hija,
halos sampung taon kong pinipilit si Elmo para maging director ng company ko at sa sampung taon na ‘yon,
isa lang ang laging sagot niya-” Vera paused.
“Hindi Lola. Ayoko.
Kaya sobrang nagulat ako kaninang umaga ng sabihin niya sakin na gusto niya ng maging director ng company ko.
Hindi ko alam kung bakit pero simula nung nakilala ka niya parang nag-iba na ang pananaw niya sa mundo.
Hindi na siya ang stubborn Elmo na nakilala ko,
he’s beginning to appreciate the world as it is.”
Paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ni Julie hanggang sa hindi niya na namalayan na nasa harapan niya na si Elmo at handa na siyang alalayan sa pagbaba ng sasakyan.
Hindi na siya nag-inarte pa, ibinigay niya rito ang kamay niya matapos niyang kunin ang kanyang bag.
Tulad ng dati, hinawakan nanaman ni Elmo ang kamay niya habang sabay silang naglalakad papapasok ng pagkalaki-laking building na iyon.
“Elmo-”
Hinigit niya si Elmo upang mapahinto ito sa paglalakad.
“Bakit may problema ba?”
Malumanay na tanong niya habang tinitingnan niya si Julie.
“Wala naman-”
Lumapit si Julie kay Elmo upang ayusin ang necktie nito.
“Goodluck sa first day mo ha?”
Napangiti si Elmo habang tinitingnan niya si Julie na abala sa pag-aayos ng necktie niya.
“Sa office muna kita?”
Napatingala siya ng marinig niya iyon.
Ha?”
“Ang sabi ko-”
Lumapit din siya kay Julie para ayusin ang ilang buhok nito na natanggal na sa pagkakatali.
“sa office muna kita.”
“Bakit pa?
Alam mo naman na may kailangan akong ipasa kay Ma’am Vernice ngayon di ba?”
“Wala gusto ko lang,
masama bang gustuhin kong makasama ang asawa ko kahit sandali lang?”
He said cutely.
“Nako Elmo tigilan mo ako-
She giggled.
“Alam mo para kang sira lately, bakit bigla-bigla nalang ‘yang pagiging good boy mo?”
“Hmm-”
Hinawakan niyang muli ang kamay ni Julie, at hindi pa siya nakuntento roon, dahil ng makakuha siya ng tsempo ay inilapat niya ang kanyang mga daliri sa pagitan ng mga daliri ni Julie.
“Sabihin nalang natin na bilog ang mundo-”
He paused.
“Marami ang pwedeng magbago.”
“Elmo-”
mahinang sambit niya.
“You don’t have to say something Julie.”
He smiled. “Just let me.”
“At pagkatapos nun,
anong mangyayari?”
“Edi mangyayari ang dapat na mangyari.”
Simpleng sagot niya.
“Like what?”
Her forehead wrinkled.
“Ang slow mo.”
He laughed.
