Chapter 29:
What to do?
Sa hapag hainan, silang tatlo lang ang nag-uusap, tahimik lang akong nakikinig at mabagal na ngumunguya. Hindi ako kinaka-usap ni ate Shin. Gusto kong kausapin si ate pero mas pinapangunahan ako ng takot na baka mas magalit pa sya. I really felt bad about it pero kahit ako man di ko din alam yung sasabihin kahit si mama di parin ata naka-usap si ate busy din kase eh.
Bago ako matulog ilang text, chat at missed calls na ako kay Earl pero wala naman syang response. Mabigat man ang loob pero pinilit kong makatulog. Kinabukasan, buong araw akong naghintay pero ni anino nya wala akong nakita. Lumipas ang buong araw na wala syang paramdam. Mukhang wala na akong lalayuan kase di na nga kami nagkikita. Mapait nalang akong napangiti sa naisip.
Another morning come, after breakfast, too early for school but yet I'mma here at school walking to nowhere.
"Uy aga ah." Napalingon ako sa nagsalita. There's this guy carrying a box full of stuffs at may nakasabit pa na plastics sa both arms nya. He's the grade 12 SSG rep, forgot his name but remember him since he's always nice and approachable - perfect characteristics for a student leader.
I smiled. "Obviously, wanna help?"
"Nah it's okay. I got this." He answered pero halata naman na nabibigatan na may kapayatan pa naman sya.
"Common na let me help you na Mr. rep wala naman akong gagawin."
On the way to SSG Office, ang dami nyang nadaldal sa akin. Like sa mga ginagawa nila ng mga ssg pati mga misunderstandings sa org nila naichismis na nya. Tapos Rance pala pangalan nya at saka para pala sa halloween party yung pinreprepare nila.
"Thank you Syleene." Ani nya ng sa SSG office na kami.
"No probs. Sige una na ako." He waved, I smiled and left.
Akalain mo nga naman November na oh. Mid-academic year na, another five months graduate na ako ng senior high. I'm planning to go to the gym para nalang manood ng practice nila ni Kev. Dadaan ko ang admin building SSG office to gym and SHIT ganoon nalang ang paglaki ng mga mata ko sabay ng mabilis na tibok ng puso ko ng makilala ang naglalakad sa hallway papasok sa AB.
It's Earl!
Gusto ko syang tawagin pero naka liko na sya sa pasilyo kaya nagmamadaliko syang sinundan. On my second turn napangiti ako kase sa wakas na habol ko na sya pero napatigil ako at biglang napatago sa aking nasaksihan at gayon nalang ang pagbalot ng lungkot sa aking puso ng marinig ang kanilang usapan ni Kevin.
"Oh buti pumasok kana.. naka-usap mo na ba si Syleene? Sobrang nag-alala sayo yung bagyong yun." Boses ni Kev.
"Di ako papasok." Boses ni Earl.
"Ha? Eh bakit naman? Pero naka-usap mo naman si Sy diba?" Naguguluhang ani ni Kev.
"I'm here to file a leave of absence." Si Earl.
Leave of absence? This was used for students who will be absent for quite some time like weeks or so para di sila i-expel.
Which means he'll gone for lil' bit long without talking to me? Did he know the reasons? And if he did, did he hate us too? Did he hate me too? Napakagat ko nalang yung labi ko sa mga naiisip ko.
"Leave of absence?? Bakit may sakit ka ba? O may pupuntahan ka ba? Alam ba ni Sy yan?" Sunod-sunod na tanong ng kaibigan ko. I can hear sympathy on his voice.
Sandaling katahimikan ang namayani, di ko alam kong ano ang nangyayari kase nga nagtatago ako.
"So, di parin kayo nag-uusap." It's a statement. "You know what pare, ilang araw ng naghihintay si Syleene na magpakita o kahit paramdam man lang pero wala. Kahit sa amin wala rin." Katahimikan na naman.
