Chapter 3:
ElectionMag ta-taxi or mag ba-bus lang ako ngayon, maaga si ate kanina eh pero okay lang di naman ako nag mamadali eh dahil election naman ngayong umaga then program mamayang hapon for induction of officers so okay lang pag late. Pero sana wag naman sana super matagal masakit kaya sa paa ang matagal na pag katayo. Habang naghihintay nag ti-twitter muna ako checking for the latest updates about sa EXO yung kpop group na idol na idol ko and also sa mga fave wattpad authors ko. Like dito retweet doon pa more ako until dumating ang bus after five minutes, hayy salamat. Pag akyat ko ng bus punuan wahh mayygee ayoko kong tumayo, linga here, linga there and boom meron dung nag-iisang vacant sa dulo hehehe swerte ko. So umupo na ako dun yung katabi ko tulog hahaha so sumandal nalang ako sa backrest ng upuan, naramdaman kong gumalaw yung katabi ko.
"You're riding a bus?" Salita nya. Ako ba tinatanong nya? Luminga ako baka may iba syang tinutukoy eh pero wala naman kaya baka ako nga, bumaling ako sa katabi ko and uh-oh it's Earl Warren Thunder, haba naman ng name nito. Tiningnan ko lang sya ng nagtatanong tingin.
"Ah uh h-hi! (with alanganing smile) I-I auhmm." Bati nya. OMG! Ngumiti sya?! First time to! At aaminin ko ang cute cute nya praaaamis.
"Ah hi! Ikaw pala Earl Warren Thunder ay ang haba naman ng pangalan mo ano ba nickname mo ahhmm Earl? Warren? Or Thunder?" Binati ko sya pabalik at nagtanong na ng nickname nya di ko keri yung haba ng name nya eh nasasayang laway ko at effort yun ah nag-isip pa talaga ako ng nickname nya hahaha and gumana na naman ang friendly nature ko.
"Don't call me like that." Naka-pout nyang sabi pero cold parin ang boses baka natural voice na nya yun.
"Uh? Ang alin dun? Yung Earl? yung Warren? Or yung Thunder?" Naniniguradong tanong ko ang dami kong suggestions eh kaya di ko alam kung saan dun ang ayaw nya.
"The last one." Maikli nyang sagot. Ah yun pala.
"Ah okay ayoko din ng Thunder eh, so mas ano ba ang gusto mo Earl or Warren?" Tanong ko ulit.
"Any will do." Tipid na sagot nya ulit.
"Ahh sigeh Earl nalang para mas maikli at mas tipid sa laway." Pagde-desisyon ko sa itatawag ko sa kanya saka ko sya binalingan ng tingin and oh syeet nakatingin din pala sya sa akin and syeet na malupit ulit NGUMITI sya! Yung ngiting parang aliw na aliw talaga sya di gaya kanina na nag a-alinlangan ngayon pure na ngiti talaga. MAYYGHADD napatulala ako.
"Ang daldal mo pala." Nakangiting sabi nya pa. At puro tagalog yun ha! First time ulit. Kumurap kurap ako para maka-bawi sa pagkatulala.
"Ah madaldal ba? S-sorry." Nakakahiya! Naging madaldal lang naman ako pag kumportable ako sa kausap ko, yeah kumportable na ako ngayon sa kanya, ewan ko ba ang bilis ko nahanap yung comfort zone ko sa kanya.
"No, it's okay. Don't say sorry wala ka namang kasalanan." Sabi nya na wala ng ngiti sa mga labi but di naman seryoso or naka poker face.
"Ahehehe oo nga nuh, bat ba nag sorry ako? Well, any way, palagi ka bang nag ba-bus?" I asked it unknowingly grrrr sakit ko na to talaga basta kumportable ako.
"Ah yeah, for now coz I'm sleepy and tired though" Sabi nya naman.
" Ah eh bat ka ba inaantok at pagod lagi? Nakikita kitang tulog palagi sa classroom eh since first day of school" Tanong ko naman.
"Uh? You noticed that? (insert ngiti nya) it's because I have still a jetlag during first day of school, we just came from New York the night before, actually I don't want to attend classes that day but mom keep on bugging me so that's it. Then the next two or three nights we're out courtesy of my lunatic friends and the rest is I'm helping fixing and arranging our stuffs." OMG!! He broke his own record! Ito na pinaka mahaba nyang nasabi hahaha at bat ba English to ng English eh tagalog naman tinatanong ko ah.