SCS (Salaksa Carita Sunda)

Gelut

Sakola Madrasah saèstuna leuwih beurat batan umum. Pelajaran leuwih rèa. Èta wè sok diakurkeun jeung babaturan nu di sakola umum. Duka mun kuring mah mèmang rada bodo. Lain bodo sabenerna mah kedul. Saperti poè ieu, kudu ngapalkeun hadis. Boro-boro apal, dibaca gè acan. Teu keyeng.

Keun lah tenang da tos istirahat. Rèk cicing wè di Bi Ihat di tukang. Geus diniatan mun tèng asup deui karèk mulai pesen baso. Enya wè....barang tèng pesen baso. Pesenna ku indomie bèh lila. Mie kudu digodog heula. Karèk dibasoan. Mènta cèngèk ladana gè, dikeureutan. Bèh lila.

"Kadè nya Bi, ulah aya nu nyaho saya di dieu. Lapar yeuh. Lapar pisan."
Bi Ihat unggeuk. Rada ngadègdèg ogè kawasna mah da sahenteuna pasti aya komitmen antara sakola jeung tukang dagang supaya ulah aya barudak nu dilayanan waktu jam pelajaran masuk.

Salamet mugi-mugi. Da geus bèak sajam pelajaran. Baso mulai dihanca. Hayang teu hayang ieu baso. Da aya rasa dosa mah. Aya rasa hayang pinter mah. Ngan teu keyeng.

"Bi, aya Dian?" Gebeg tèh, Pa Edi. Kuring ngarènghap panjang.
"Masuk!"
"Punten Pa. Saurna tèh lapar." Ceuk Bi Ihat.
Teu nungguan dititah dua kali, jlo wè duit keur baso. Koloyong ka kelas. Dituturkeun ku Pa Edi.

Giliran maca hadis. Terus terang wè teu apal. Ngajanteng tèh nyaan ngajanteng teu apal. Da poho deui bagèan bab naonna ogè lebeng poho. Puguh da teu muka-muka acan bukuna gè. Cicing wè nepi ka dititah diuk deui. Èra pastilah, èra mah èra.

Pa Edi geus kaluar. "Manèh nya Surya nu bèbèja uing di Bi Ihat."
"Sory. Kumaha da ditanya. Tadi katempo."
"Goblog sia." Diangkat wè kerah bajuna. Lalaki gè leutik. Kuring mah sok karatè. Der wè gelut. Pakupis. Bener. Leutik gè lalaki mah rosa. Hèsè awèwè mah ngalawanan lalaki. Tapi kuring nafsu. Tajong wè pingpingna.  Leungeunna diparieuskeun. Hèsè da èlèh kuat.  Lah jurus ngacaprak. Da ambek.

Duka saha nu ngalaporkeunna da aya nu misah. Surya tèh sok ngatur-ngatur baè. Teu meunang wè mun kuring rada badeg saeutik tèh. Tadi gè gelutna manèhna karasa rada ngèlèhan. Bisaan deui nyincetna tèh. Hèsè rèk marieuskeun leungeunna gè kalah nangkeup. Digègèl cicing baè ngalèkètèk. Bedul tèh.

Kajadian èta kelas sapuluh.  Kadieunakeun mah kuring teu deui-deui gelut. Geuning Surya nu kelas sapuluh asa leutik, kelas dua belas mah jangkung. Sok asa èra. Kuring robah. Mimiti mikir. Geus rido ayeuna mah sakola Aliyah. Rumasa daèk-daèk hanteu-hanteu tadina mah. Da hayang ka SMA.

Bareng deui baè neruskeun sakola tèh jeung Surya. Manehna mah bari sok mawa roti ka kampus tèh dipuhapèkeun ka koperasi. Bèjana mah ka warung-warung jeung ka pasar ogè. Duka kumaha mimitina basa praktèk lapangan bareng bet melong bae.
"Dian, ana uhibbuki fillah."
Hih...si bedul tukàng ngatur-ngatur jeung laporan basa kuring nyumput di warung bi Ihat bet bogoh cenah. Kuring ngalèos baè da bet asa leuleus geuning dipelong kitu ku Surya. Duuuuh...

Lah....èra parada. Da asa bogoh ogè 
"Hey....naon kamari tèh? Bogoh? Ayeuna bogoh kènèh teu?"
Surya unggeuk.
"Okelah....saya gè bogoh."
"Nu lemes atuh sarua jeung basa kamari ana."
Pokna tèh. Kuring ngahuleng.
"Ana uhibbuka aidon. Fillah"
Nyèh Surya seuri. Baèlah rèk disebut prèman gè. Rido Surya. Pèk baè. Pokona Surya ni asa pangbageurna sadunya. Pangkasèpna sadunya. Teu nyana bakal kieu. Mun apal pikieueun, moal digelutan baheula.