-Buğlem!Çok az kaldı!Hadi kızım biraz daha dayan."dedim ıkınan Buğlem'e bakarken.Çok yorulmuştu.
Hastane yönetimi nasıl olduysa doğumu yaptırmama izin vermişlerdi.Buğlem'i hızla doğuma almıştık.
-Buğlem.Hadi güzelim.Bak birazdan oğlumuzu kucağımıza alıcaz."dedi Buğlem'in terini silen Oğuz.Buğlem derin bir nefes alıp tekrar güçlü bir şekilde ıkındı.
-Buğlem!Kafası elimde güzelim.Hadi bir kere daha aynı güçle ıkın!"dedim.Allahım bu cidden çok farklı birşeydi.Buğlem birkaç kez daha ıkındıktan sonra bebek artık tamamen elimdeydi.Gülümseyerek ağlayan bebeği havaya kaldırdım.
-Kız!Ne ağır birşey bu.Hiç 7 aylık gibi değil.Maşallah."dedim.Buğlem ve Oğuz gülerek bakıyorlardı."Kordon bağını kesmek ister misin babası?"dedim Oğuza.Gözleri parlarken gülümseyerek kafasını salladı.Hemşirenin verdiği makasla kordon bağını kesti.
Küçük beyi annesinin kucağına verdim.Buğlem mutluluktan ağlarken oğlunu öptü.İçeri verilen kamerayla genç hemşire gülümseyerek onları çekti.
Temsili:)
••••••••••••••••••••••••
-Sen bir benim teklifimi düşün."diyerek göz kırptı Barlas bana.Hastane sahibimiz konuştu!
Geldiğimiz hastanenin başhekimi ve sahibi Barlas Tekinoğlu!Nasıl bu kadar kolay kabul ettikleri şimdi belli oluyordu.Bana hastanesinde iş teklif ediyordu.
-Ben burada kalıcı değilim Barlas.O yüzden üzgünüm ama teklifini kabul edemem."dedim ve ardından Buğlem'in odasına girdim.
-Ay ben sana demedim mi?Hamilelik boyunca sürekli bana bak diye!Bu çocuk bana hiç benzemiyor!"diye bağıran Can'la gözlerimi devirdim.
Allah başka dert vermesin!
- Zevzek zevzek konuşma lan!"dedi Rüya.
Kıvırcığımda bozmuş ağzını.
-Peki hayatım.Sen iste yeter."dedi ve Rüya'nın yanına gidip sırnaşmaya başladı.
Boş insan!
-Annemler yoldalarmış.Hep beraber hastaneye geliyorlar."dedi Oğuz.Ardından bana döndü."Yalnız seninkiler biraz dargınmış.Geldiğinden yeni haberleri oldu ya.Kendini hazırla yani kardeşim."dedi Oğuz sonunda gülerken.
Sinirle homurdandım.Al bakalım şimdi gönüllerini.
-Ya yok olmaz birşey güzelim.Seni görsün onlar,bak nasıl yumuşuyorlar."dedi Berk.Doğru diyordu.
-Barlas ne konuşuyordu seninle?"dedi Baran.Kıskanç!
-İş teklifinde bulundu."dedim.Damla'nın gözleri parlarken konuştu.
-Dönmüyor musun yani?"diye sordu heyecanla.Odadaki herkes bana beklentiyle bakarken derin bir nefes aldım.
-Hayır Damla'cım,dönüyorum.Zaten teklifini de reddettim."dedim.