-Abim haklı.Hadi gel yukarı çıkalım güzelim."dedi Akın abim.
-Ne diyeceğini merak ediyorum.Siz buradayken bana birşey yapamayacağını biliyorum."diyerek tebessüm ettim.Aynı şekilde karşılık verirken üçümüz beraber içeri girdik.Zeynel öylece tekli koltukta oturuyordu ve yere bakıyordu.Salona girmemizle herkesin dikkati bize döndü.Annem tereddütle bir Zeynel'e bide bana bakıyordu.
-Eee derdin neyse anlat sonra da si-"Dedemin öksürmesiyle Serkan abim cümlesini değiştirdi."Git buradan."dedi.Zeynel seslice nefes alırken kafasını kaldırdı.
-Buraya gelecek yüzüm yoktu.Hala da öyle."dedi.
-Hiç belli olmuyor."diyerek mırıldanan Akın abime kısaca bakıp önüme geri döndüm.
-Ben bir bebeğe günah verecek kadar şerefsiz bir adamım.Bu konuda çok pişmanım.Ne kadar özür dilesem de boş olduğunu biliyorum.Ben sadece af dilemeye geldim."dedi özellikle konuşurken Ural abim ve bana bakıyordu.Zeynel bana baktığında gözlerimi ondan kaçırdım."Kardeşimden ve ailesinden af dilemeye geldim.Yıllarca benim ve babam yüzümden evlat hasreti çektiniz.Size boşa giden yıllarınızı geri veremem tabii.Ama artık çocuklardan ayrı kalmanıza gerek yok çünkü babamı buradan gönderiyorum ve ailemi alıp buradan gidiyorum.Belki böyle bir şekilde size yardımcı olmuş olurum."dediğinde şaşkınlıkla ona baktım.Annemlerin gitmesiyle ne gibi bir bağ olabilirdi ki?
-Ailem derken?"diye benim takılmadığım yeri soran Serkan abime baktım.
-Selda ölmemiş."eydiğim başım yukarı kalkarken şaşkınca ona baktım.Gecelerce vicdan azabı çektiğim,her gece aklıma gelen kadın ölmemiş miydi?"Babam almış onu yanına.Selda'da o zaman hamileymiş.Şimdi bir de kızım var."dediğinde kanım çekildi.Sertçe yutkunurken gözlerim doldu.
Neden böyle bir hayat yaşıyordum?
Başımı iki yana sallayarak salondan çıktım ve merdivenlere yöneldim.İkişer,üçer merdivenleri çıkıp odama girdim ve kapıyı kapattım ve kilitledim.Elimle ağzımı kapatıp ağlarken olduğum yere çöktüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatım hiçbir şekilde yolunda gitmiyordu.Bocalıyordum ve gerçekten dayanamıyordum.Gerçekler insanların canını çok yakıyordu.
