İyi okumalar!:)
•••••••••••••••••••••••
Şaşkınca Deniz'e baktım.Ne diyordu bu allah aşkına!-Deniz sen ne dediğinin farkında mısın?"diye konuştum.Deniz seslice nefesini vererek cevap verdi.
-Ya biliyorum çok garip geliyor sana.Bana da garip geldi.Ama ben dün emin olabilmek için abimin çalışma odasından,annemlerin odasının anahtarını aldım."dedi bana bakarken.Gözlerim büyüdü."İşte oradan da çıktı birkaç şey.Derin eminim,o çocuk bizim abimiz."diye kesin bir dille konuştu.
-E hani nerede o zaman,Deniz?"diye sordum.
Saçmalığa bak!
-Orasını tam olarak bende bilmiyorum.Burak abimin ve Serkan abimin hatırladığından eminim."dedi.Kafayı yiyecektim.
-Röntgen çektirmeniz gerek."diyerek yanıma gelen hemşireye baktım."Bileğiniz ve beliniz için."diyerek açıklama yaptı.
Röntgen çekilmiş bana da ağır kesici serum takılmıştı.Acilden çıkarıp başka bir odaya almışlardı beni.Odaya giren Deniz ve Akın abimle heyecanla doğruldum.
-Abi,Dedem nasıl?"diye sordum hemen.Akın abim yorgun gülümsemesiyle yatağa oturdu.
-Ameliyattan çıktı.Gayet başarılı geçmiş.Normal odaya aldılar bile.Sen nasılsın?"diye sordu.Rahat bir nefes aldım.Deniz tereddütle bana baktı.Ne demek istediğini anladığımda gözlerimi açıp kapattım.
-İyiyim abi de.Bizim seninle birşey konuşmamız lazım."dedim.Abim oturduğu yerde doğrulurken konuştu.
-Konuşalım."dedi.Deniz kenardaki sandalyeyi yanımıza çekip oturdu.Abim Deniz'e döndü."Kötü birşey mi var abicim?"diye sordu.
-Orasına henüz bizde karar veremedik."dedi Deniz.Akın abim anlamsızca bize baktı.Deniz herşeyi abime anlattı.Abimin yüzü şekilden şekile girerken Deniz'i dinlemeye devam etti.Deniz anlattıklarını bitirdiğinde Akın abim dümdüz duvara bakıyordu.
-Abi iyi misin?"diye sordum.Abimin bakışları Deniz ve benim aramda giderken konuştu.
-Emin misiniz?"diye sordu sadece.Deniz kafasını kararlılıkla salladı."Abimler böyle birşeyi nasıl saklarlar!"diye sinirle yerinden kalktı."Hemde senin güvenini yeni yeni kazanmışken!"diye konuştu bana bakarak.
Evet,yine kırılmıştım.Ama artık benim için bu hiç sorun değildi.
-Abi burada sorun tek ben değilim ki.Hiçbirimiz bilmiyorduk."dedim.Deniz kafasını salladı."Peki ne yapacağız?Abimlerle konuşacak mıyız?"diye sordum.
-Tabikide konuşucaz!"diye sinirle soludu abim.Beklediğimden fazla sinirlenmişti.
-Abi gel biz biraz dışarı çıkalım.Hem Derin'de sabahtan beri birşey yememiş.Ona da kantinden birşeyler alırız."dedi.Akın abim,Deniz'i onaylayıp odadan çıktı.İç çekip başımı pencereye çevirdim.
-Derin!"diye odaya panikle giren Barlas'la kafamı kapıya çevirdim.
-Barlas?"diyerek konuştum.
-İyi misin?"diyerek sordu yanımda ki sandalyeye otururken.Üstünde ki doktor önlüğü ile fazla karizmatik duruyordu.
-İyiyim."diyerek gülümsedim."Sen nasılsın?"diye sordum.
-İyiyim."dedi o da benim gibi.
-Beni işe almışsın."diyerek kıkırdadım.Kafamı başka şeylerle meşgul etmezsem delirecektim.
-Evet."diyerek o da güldü."Bir iyileşte başlarsın."dedi."Bu arada,"diyerek bana baktı.Bakışlarında bir anlam vardı ama bunu çıkaramıyordum."Pars'a çok iyi geliyorsun.Teşekkür ederim."dedi.