-Daha ne kadar böyle mesaj göndereceksin?"diye sordu şöminenin başında ki arkadaşına.
-Bilmem."dedi elinde ki çubukla kömürü dağıtırken.
-Neden korkutuyorsun kızı?"diye sordu.
-Amacımın korkutmak olmadığını sen benden daha iyi biliyorsun."dedi bakışlarını yanan ateşten çekmeden.
-Seni anlayamıyorum."diye mırıldandı arkadaşı.
Genç çocuk sakince elinde ki çubuğu bıraktı ve arkadaşına döndü.
-Yardım ediyorum ona.Daha bilmediği çok şey var.Söylemediğim çok şey var."dedi.
-Kardeşleri olduğun gibi mi mesela?"dediğinde,genç çocuk yutkundu.
-Bunu ona söyleyemem."dedi.
-Neden?O senin ablan,onlar senin ailen."dedi.
-Onlar benim ailem değil!"diye bağırdı.
-O zaman neden onlara yardım ediyorsun?Neden sürekli onları izliyorsun?O sikik dedene güvenmemene rağmen neden onun dediklerini yapıyorsun?"dedi arkadaşı.
-Yaptığım şeyleri sorgulama Arda."dedi keskin sesiyle.
-Anne ve babanın seni bırakması abilerinin ve ablanın suçu değil.Senin varlığından bile haberleri yoktur."dedi arkadaşını ikna edebilmek umuduyla."Sen daha 16 yaşındasın ama içinde öfke senden daha büyük."dedi arkadaşı,ayağa kalkarken."Pişman olacağın şeyler yapma,Rüzgar."dedi ve evden çıktı.
Rüzgar sinirle nefes alıp kendini koltuğa attı.
-Beni bıraktılar."diye mırıldandı Rüzgar kendi kendine."Onlar beni bıraktılar."diyerek duvarda asılı olan Anne ve Babasının resmine baktı.
Çağatay ve Zeynep'in resmine...
•
Derin sinirle arabasından inip attıkları konumda ki depoya girdi.
-Hoşgeldin."dedi gülümseyerek dayısı.
-Sen ne haysiyetsiz bir insansın!Ne istiyorsun benden,Ailem'den!"diye öfkeyle bağırdı.
-Artık hiçbir şey istemiyorum.İstediğim ayağıma geldi."dedi pis gülümsemesiyle.
Derin dayısına bakıp ardından kapıya baktı.
-Ah!Senin haberin yok tabii."diyerek konuşan Zeynel'e baktı,Derin."Yanında seni korusunlar diye getirdiğin korumalar,benim için çalışıyorlar."dediğinde Derin sinirle gözlerini kapattı.
-Amacın ne?"diye sordu sinirle.Zeynel gülümseyerek yerde duran benzin bidonunu aldı.
-Amacımın ne olduğu başından beri belli değil mi?"diye sordu elinde ki bidonu sallarken."Çok eminim ki birkaç saate kalmaz sevgili eniştem ve yeğenlerim bizi bulur."dedi."Normalde olsa ölmen için bana yalvarmanı dilerdim ama zamanımız kısıtlı canım yeğenim."dedi.
-Sende o cesaret ne arar be!"diyerek kaşlarını çattı Derin."Sen varya karının ölümünü küçücük bir bebeğe sorumlu tutan zavallı birisin!Kendine günah keçisi arıyorsun."dedi ve bir adım attı karşısında ki adama."Peki hiç düşündün mü o yangın nasıl çıktı?"diyerek kollarını göğsünde bağladı.
-Boktan bir nedenden."dedi Zeynel.
-Evet boktan bir nedenden.Yani öyle gözüküyor."dedi.
-Ne demek istiyorsun sen?"diye sordu Zeynel çattığı kaşlarıyla.
-O çok sevdiğin baban varya,"diyerek bu sefer Derin gülümsedi."O çıkarttırmış yangını."dedi.
Zeynel dondu.İliklerine kadar hissetti ihaneti.
-Yalan söyleme!"diye bağırdı.
-Yalan söylemiyorum!"dedi Derin."Kendi ağzıyla bana itiraf etti.İnanmıyorsan git babana sor."dedi.
-İnanmıyorum."diyerek kafasını iki yana salladı.Belinden silahını çıkartıp karşısında ki kıza doğrulttu."Kurtulmak için yalan söyleme bana!Bugün senin son günün."dedi.
Derin yutkunup karşısında ki adama baktı.Nefesi sıklaştı.
-Yapma!"diye bağırdı Derin."Senin karının katili ben değilim,baban."dediğinde Zeynel bağırarak tetiğe ardı ardına bastı.
-Sus!Yalan söyleme!Sus!"diyerek karşısında ki kıza iki el ateş etti.
Biri kızın göğsüne diğeri ise karnına gelmişti.Derin dolan gözleri ile karşısında ki adama baktı.Gözleri bulanmaya başlarken yere düştü.
Canının çok yandığını iliklerine kadar hissetti.Gözünden yaşlar akarken eli göğsünde ki yaraya gitti.
Zeynel donmuş bir şekilde yerde vurulan kıza baktı.
Derin'in gözleri kapanırken,Zeynel fısıldadı.
-Yalan söylüyorsun."
*
Birkaç bölüm sonrası Kesitiydi bu!
Heyecanlı,aksiyonlu,maceralı,dramalı bölümler bizi bekliyor!
Umarım beğenirsiniz.
Yeni bölüm yarın yayımda.
Sizleri seviyorum ❤️
Sağlıkla kalın Hoşçakalın ❤️
