YORGUN SAVAŞÇI

On Yedi💫

Karşımdaki telefona şok olmuş bir ifadeyle bakarken ekranda yine ismi belirdi.

SİYAH arıyor.

Panikle ayağa kalktım.Açsa mıydım ki? Açmayacaktım..

Telefonu yatağın üzerine bırakarak karşımda Emir varmış gibi telefona bakarak konuştum.

"Kudur..." Büyük bir hazla hâla çalan telefona göz gezdirdim.

"Gizem?" Panikle açılan kapıya baktım.

"Noldu?" Diye sordum kapıda bana bakan Egemen'e.

Yanıma ağır adımlarla geldi ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı.Parmakları usulca boynumda gezinde.

"Ne yaptı sana.." Bilmiyormuş gibi gözlerimi kaçırarak sorusuna soruyla karşılık verdim.

"Kimden bahsediyorsun?" Yatağa oturduğunda bende yavaşça yanına oturdum.

"Deniz..Keşke hiç tanışmasaydık."

"Neden?" Korkuyla gözlerine baktığımda o da ürkekçe gözlerime baktı.

"Keşke öğrenmeseydik.Bu cehennemi bilmeseydik,normal yaşasaydık bu hayatı daha güzel olmaz mıydı?" Usulca bu dediklerine tebessüm ettim.

"Ben öyle düşünmüyorum Ege.İyi ki de bu cehennemdeyiz,iyi ki de birbirimize bağlıyız"

Gözlerini yere indirdi ardından yine gözlerime baktı dolu dolu olan mavileriyle.Parmaklarını usulca yüzümde gezdirdi ve yaralı kaşımda durdu.

"Ben dayanamıyorum kardeşim...Ben senin gözümün önünde ölmene dayanamıyorum.Solmana dayanamıyorum."

Dolu gözlerimle yüzünü avuçlarımın arasına aldığımda benim konuşmama izin vermeyerek devam etti.

"Her zaman sana yapılan bütün şeyler bana yapılsın istiyorum kardeşim.Ama olmuyor.."

"Ege..Geçecek hepsi biliyoruz."

"Hayır bilmiyoruz..Geçmeyecek değil mi?.." Masumca sorduğu bu soruya yalan bir cevap vermek istemedim.Başımı usulca evet anlamında salladım.

"Geçmeyecek...Geçmeyecek..kardeşim"

Odada yankılanan melodi sesiyle Egemen'in telefonunun çaldığını anlamıştım.Ekrana eğilerek kimin aradığına baktım.Asel arıyordu.

"Efendim."

"Egemen! Nerede kaldınız siz.5 dakikaya Deniz'i alıp geliyorum demiştin!"

"Sakin.Sakin.Geliyoruz biz, kapatıyorum"

Asel Egemen'in yüzüne kapattığın da güldüm.Asel beklemekten nefret ederdi.Ama bekletirdi de.

Hemşire odaya girdi ve serumu çıkardı pansuman için geleceğimiz günleri söyleyedikten sonra iyi günler dileyelerek bir kez daha odadan çıktı.

"Hadi çıkalım o zaman" dedim ve telefonumu elime alarak odadan çıktım.

Aşağı otoparka inerek arabaya yaslanmış telefonuyla ilgilenen Asel'e baktım.Sarı saçlarını umursamazca topuz yapmıştı.

Bize bakarak "Sonunda" dedi ve ön koltuğa oturdu.Arka kapıyı açarak kendimi içeri attım.

"Karan?" Yanımda mahcup bakışlarla bana bakan kızı bir kez daha süzdüm.

"Beyaz çok ısrar etti hastanede kalma diye bende kıramadım."

"Beyaz?"

"Hııh?" Dedi beni es geçerek telefonuyla iligilenmeye devam ederek.