[Unicode]
"ကျွန်တော်တို့လာပါပြီ"
"ဟယ် ထယ်လေး ကြည့်ပါဦး ချောလာလိုက်တာ"
"အန်တီကလည်းကျွန်တော်ကနဂိုတည်းကချောပြီးသားပါနော်"
"အမလေး ဟုတ်ပါပြီရှင် ကဲထိုင်စကားပြောကြဦး အန်တီထမင်းခူးလိုက်ဦးမယ်"
"nae ထယ်လေးလာ"
အခုထယ်ယောင်းနမ်ဂျွန်းရဲ့အိမ်ကိုရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။အန်တီကသူနဲ့ဂျီမင်းကိုထမင်းစားဖိတ်ထားတာကြောင့်ဂျွန်းhyung နဲ့အတူတစ်ခါတည်းအိမ်လိုက်လာခြင်းပင်။အီတလီကနေပြန်ရောက်ပြီးအခုဂျွန်းhyungအိမ်ရောက်တဲ့အထိ ဂျီမင်းနဲ့လုံးဝမတွေ့ရသေး။ဂျီမင်းကတော့ဂျွန်းhyungအိမ်ကိုပဲတန်းလာမည်ပြောသည်။ဂျီမင်းရောက်လာရင်တော့သူ့ကိုရန်တွေ့တော့မှာထယ်ယောင်းမြင်ယောင်နေပါသည်။
"ဂျီမင်းရောက်လာရင်တော့ ထယ့်ကိုစိတ်ဆိုးတော့မယ်ထင်တယ်"
နမ်ဂျွန်းhyungက ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ပြောလာသည်။
"ဟဟ စိတ်ဆိုးလောက်မှာhyungရေ မနက်ကသူကျွန်တော့်ကိုလာတောင်မတွေ့ဘူး အခုမှလာမှာဆိုတော့သူစိတ်ဆိုးနေပြီထင်တယ်"
*ဝုန်း*
"ရား ကင်မ်ထယ်ယောင်း"
"အမလေး လန့်လိုက်တာ"
ဂျီမင်းတစ်ယောက်တံခါးကိုဝုန်းခနဲဆွဲဖွင့်လိုက်သောကြောင့်နှစ်ယောက်သားလန့်သွားရသည်။ဂျီမင်းတစ်ယောက်မျက်နှာကမှုန်ကုပ်နေရော ထယ်ယောင်းမပြောနဲ့နမ်ဂျွန်းတောင်လန့်လာသလို။
"ဂျီမင်းရယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ hyungအခန်းတံခါးဟိုနေ့မှအသစ်ပြန်တပ်ထားတာကွ"
ဒါတော့ သူပြောရမည်။ဟုတ်တယ်လေ ဟိုတစ်ရက်ကမှအသစ်ပြန်လဲထားတဲ့တံခါးလေး ထပ်ကျိုးသွားလို့မဖြစ်။
"ဟီး mian hyung"
သူပြောမှပဲပြုံးပြုံးလေးနှင့်မျက်နှာချိုသွေးကာပြောလာသောဂျီမင်းကြောင့်သူပြုံးမိသည်။
"ဟီး ဂျီမင်းနား ငါ့သူငယ်ချင်းလေး"
ဘယ်ရမလဲ ကင်မ်ထယ်ယောင်းတို့ရှိသမျှaegyoတွေထုတ်သုံးရတော့မှာပေါ့
