𝙼𝚎𝚊𝚗 𝚃𝚘 𝙱𝚎 || 𝙽𝚊𝚖𝚓𝚒𝚗 [𝙾𝚗 𝙶𝚘𝚒𝚗𝚐]

Ep-"Namjoon BD Special 💖"

[Unicode]

Flash back to 7 years ago,

*Phone ring*

ဆော့ဂျင်စာလုပ်နေရင်းဖုန်းဝင်လာတာကြောင့်ဖုန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့နမ်ဂျွန်းဆီကဖြစ်နေသည်

"ပြော နမ်ဂျွန်း"

"ဟျောင်း အားလား"

"စာလုပ်နေတာလေ အားပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အိမ်ရှေ့ခဏထွက်လာမလား ကျွန်တော်တို့တစ်နေရာသွားရအောင်"

"ဟင်အခုလား ဘယ်သွားမလို့လဲကွ"

"လာရင်သိမှာပေါ့ ပြင်ဆင်ပြီးထွက်ခဲ့နော်"

"အေးအေး"

ဒီအချိန်ကြီးမှအပြင်ထွက်ဖို့လာခေါ်သောနမ်ဂျွန်းကြောင့်သူကြောင်တောင်တောင်နှင့်ပင် အဝတ်အစားလဲရတော့သည်။ အိမ်အောက်ကိုဆင်းလာတော့ စက်ဘီးလေးနှင့်စောင့်နေသောနမ်ဂျွန်း

"ဘယ်သွားမလို့လဲ နမ်ဂျွန်း"

"လာတက်"

"နေဦးလေ ဘယ်သွားမလဲပြောဦး"

"ရောက်ရင်သိမှာပေါ့ ဟျောင်းကလည်းအမေးအမြန်းထူလိုက်တာ"

နမ်ဂျွန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ဆိုးနေသလိုလိုမို့ဆော့ဂျင်ဆက်မမေးတော့ပဲလိုက်သွားရတော့သည်။

ထို့နောက် ကော်ဖီဆိုင်တစ်ခုသို့အရောက်နမ်ဂျွန်းကစက်ဘီးကိုရပ်လိုက်သည်။ဘာလဲ ဒီအချိန်ကြီးငါ့ကိုလာခေါ်တာ ကော်ဖီတိုက်မလို့လား?

"လာ ဟျောင်း အထဲဝင်မယ်"

ဆော့ဂျင်ခေါင်းထဲသိချင်တာတွေရှိပေမယ့် နမ်ဂျွန်းရဲ့အရင်ကနဲ့မတူပဲ တည်နေတဲ့မျက်နှာကြောင့် ဆော့ဂျင်ဘာမှမမေးရဲပဲ အထဲသိသာလိုက်ဝင်သွားသည်။ဆိုင်ထဲဝင်လာတော့လူတစ်ချို့သာရှိသည်။ဆိုင်ရဲ့အတွင်းကျကျတစ်နေရာမှာသူတို့ဝင်ထိုင်ရင်းဆော့ဂျင်ကတော့ဆိုင်ကိုလှည့်ပတ်ကြည့်နေမိသည်။နမ်ဂျွန်းကတော့ထိုင်ပြီးတည်းကသူ့ကိုသေချာစိုက်ကြည့်လျက်။

"နမ်ဂျွန်း အခုပြောလို့ရပြီလား ငါ့ကိုဘာလို့ဒီကိုခေါ်လာလဲဆိုတာ"