İstenmeyenler

Kriter

Adama sinirle bakarken "Sevgili müdürümüz sizi beyefendi olarak tanımlanmıştı ama bildiğimiz ilk zorlukta kaba kuvvetin arkasına saklanan kendini bir şey sanan gereksiz insanın tekisiniz." dedim.

Gülerek sinirini belli etmemeye çalışan müdürümüz "Dil de pabuç gibi!" demesiyle "Beyin de yok gibi!" dedim.

Adam benim bu dediklerime kahkaha atınca kaşlarımı çattım.
"Bunlar size komik mi geliyor?"

Adam benim soruma cevap vermeden müdürümüze döndü ve "Evlatlık edinmek istediğim çocuk bu." dedi.

Bu kulaklar neler işitiyor böyle? Biri şaka yapıyor herhalde.
Bu yaşa gelmişim ve biri beni evlatlık alıyor.

"Neden bu ezik? Sizin aklınız yerinde mi!" diyerek içeri dalan Sinem ile göz devirdim. Zaten hayatım boyunca bir kez mutlu olmuşum onunda içine etmesi lazım.

Adamın Sinem'i "Başkaların işine karışma!" diye sertçe uyarması ile sırıttım.

"Beceriksiz salağın teki bu! Kendi başınızı yakacaksınız!" diyen Sinem ile adam sertçe ayağa kalktı.

Boyu uzun olduğundan çok korkunç olan adam yavaşça Sinem'e yaklaştı ve "Sana başkalarının işine karışma, dedim! Ve ben sözümün ikilenmesinden nefret ederim!" diye tısladı.

Benim keyfim yerine gelirken Sinem korkutan titriyordu.
Adam memnun olmuşcasına güldü ve "Başka itiraz edecek gereksiz insan yoksa ben kızımı alıp gidiyorum." dedi.

Beni kolumdan tutup yetimhanede çıkartırken aklım hala dediği o kelimedeydi.
"Kızım"

"Arabaya bin." diyen adam ile sözünü ikiletmeden arabaya bindim.
Ne de olsa az önce ikiletince ne olduğunu gördüm.

"Acaba kendinizi tanıtacak mısınız?" diye sordum.

"Ben Onur Saygın. Tekstil ve otomobil üzerine şirketlerim var. " demesi ile gözlerim parıldadı.

Durdum, durdum turnayı gözünden vurdum desenize. Zengin birisi evlatlık edinmiş. Bence çok mükemmel bir durum.

"Peki niye beni seçtin? Onca çocuk varken?" diye sordum.

"Çünkü sende istediğim kriterler vardı." demsiyle şaşkınlıkla "Ne kriterleri?" dedim.

"Bir mafyada olması gereken kriterler."