İstenmeyenler

Deneyeceğim

"Seni isteyerek bırakmadık da ne oluyor! Seni vurmak ile falan mı tehdit ettiler? Çünkü ben siz bıraktığınız için hayatım çok farklı oldu ve vuruldum. O hissi bilirim. Yani anlarım, merak etme." dedim sinirle.

"Buket dinlemelisin." diyen Onur Abi ile kendimi koltuklardan birine atıp, oturdum.

"Zamanım değerli. Hızlı anlatın." dedim.

Fatih'in babası önümdeki sehpaya bilgisayarı koydu ve bir video başlattı.

Videonun zamanına baktım. 25 Aralık 2002. Ben daha birkaç aylık iken.

Bir adam koşarak bir sitenin bekçi kulübesine bir bebek bıraktı. Bu bendim. Beni bırakan ise Fatih'in babası.

Fatih'in babası hızla koşarken ardından silahlı adamlar kovalamaya başladı.

O vuruldu. Kanlar içinde yerde yatarken adamlar küfür edip oradan kaçtı.

"Bak bu videoda çaresizdim. Şarjörüm bitmişti. Yakalanmam an meselesi. Kucağımda sen varsın. Benim vurulacağım kesindi. Ama ben vurulursam sende ölürdün. Bende seni bıraktım. Bak hatta bu girdiğim ameliyatın belgeleri." dedi Fatih'in babası ve bana birkaç belge uzattı. Doğruyu söylüyordu.

"Sonra seni aramaya başladık. Ama bulamadık. Özür dileriz." demesi ile ağlamaya başladım.

"Benim ne suçum vardı? Beni bırakan ailemden intikam almak istiyordum. Ama siz haklısınız. Bende haklıyım. Peki ben bu yıllardır içimde oluşan kini, öfkeyi, acıyı, üzüntüyü ne yapacağım?" diye sordum.

Onur Abi benim önümde diz çöktü ve "Buket sana önereceğim fikir çok büyük bir yürek ister ama unutmaya ne dersin? Ailene alışmayı denesen. Kabullensen olanları?" diye sordym

"Başarabilir miyim dersin?" diye sordum. "Seni ben eğittim. Başarırsın." diyen Onur Abiye hızla sarıldım.

"Deneyeceğim. Ve başaracağım. Benimle bir kez daha gurur duymanı sağlayacağım." dedim fısıldayarak.

O sırada Onur Abi'nin telefonu çaldı. Ayağa kalkarken telefonu açtı.

"Efendim güzelim" diye telefonu açması ile arayanın Aslı Abla olduğunu anladım.

"Ne demek Eylül kaçırıldı!"