İstenmeyenler

Öğretmen

Yorgunluktan ölürken buzdolabından bir elma alıp yıkadım.
Onur Abi işim var diyerek evden ben uyanmadan çıkmıştı. Bende tek başıma onun yaptırdığı gibi spor yapmıştım.

Elmamı ısırırken Onur Abi'yi merak edip aradım.
Telefonu kapalıydı.

Biliyorum fazla merak kediyi öldürür. Ama ben kedi değilim. O yüzden fazla merakın zararı olmaz.

Bahçe düzenini yapan bahçıvanı görmem ile mutfağın bahçeye açılan kapısından çıkıp yanına gittim.

"Merhaba." dedim gülümseyerek.

"Merhaba güzel kızım." diyen bahçıvancı amca ile "Ne zamandır burada yaşıyorsun?" diye sordum.

"Üç sene oldu, olmadı." diyen bahçıvancı amca.

"Onur Abi nerededir, biliyor musun?" diye sordum merakla.

"Bunu niye bana soruyorsun güzel kızım? Onca koruma ve çalışan var."

"Korumalar biraz fazla sert. Onlara sorsam söylemezler." dedim.

Bahçıvancı amca biraz düşündükten sonra "Bugün Aslı kızımız ile yavrularının ölüm yıldönümü. Mezarlarına gidivermiştir." dedi.

"Aslı, Onur Abi'nin vefat eden eşi mi?" diye sordum.

"Öyle kızım."

"Bilgi için teşekkürler." deyip yanından ayrılacakken beni durdurdu.

"Onur Bey bu durumun dillenmesini pek sevmez. Sende o konuyu açmadığı sürece belli etme bildiğini." dedi bahçıvancı amca.

"Tamam öyle yaparım." dedim ve geri eve girdim.
Bugün Onur Abi'yi mutlu etmem gerek. Biliyorum bunu unutturmam imkansız. Ama eşi ve kızının ölüm yıldönümünü biraz güzelleştirebilirim. Sanırım.

"Buket Hanım, öğretmeniniz geldi." diyen koruma ile kaşlarımı çattım.
"Ne öğretmeni?"

"Onur Bey sizi eğittiği bir yıl boyunca eve özel öğretmen tuttu." diye açıklama yapan koruma ile küfür mırıldandım.

Bana hiç bundan bahsetmemişti! Derslerin konusu bile açılmamıştı.
Ve şimdi birden bire Onur Abi'nin ayarladığı bir öğretmen gelmişti.
Onur Abi bunu çok fena ödeteceğim sana.
O sıkıcı derslerden kurtuldum diye çok seviniyorumdum.
Erken sevinmemek gerekiyormuş.