İstenmeyenler

Kazım

"Kazım burada ne yapıyorsun? " diye sordu Onur Abi sertçe.
Mutfak kapısına kulağımı dayamış içerideki konuşmayı dinlemeye çalışıyordum.

"Kendine birini almışsın. Merak ettim. " diyen Kazım denilen adam ile sinirlerim hopladı.
Sana ne yani! Hem kendine birini almışsın ne? Mal mıyım ben?

"Merakın gittiyse evimden defol git." diyen Onur Abi ile "Helal Onur Abi." diye mırıldandım.

"Kızı görmek isterim." diyen Kazım denilen gereksiz mahlukat ile göz devirdim.

"Buket bakabilir misin?" diye seslenen Onur Abi ile ne kadar "Hayır" diye bağırmak istesem de "Geliyorum Onur Abi." diye bağırıp salona gittim.

Aşağı yukarı Onur Abi'nin yaşında bir adam salonun ortasında duruyordu.
Tipinden bile ben şerefsizim diye bağırıyordu.

"Güzelim adını öğrenebilir miyim?" diye soran Kazım ile cevap vermedim. Hatta oralı bile olmadım.

"Sana diyorum. Adın ne?" diye soran Kazım ile "Bana mı dedin?" diye sordum.

"Evet. Sana demiştim." demesiyle "Güzelin olmadığımdan takmamıştım. Bir daha bana sesleneceğinde Buket Hanım de. Aradaki farktan normalde bana seslenmen bile bana saygısızlık ama herhalde bunu göz ardı edebilirim." dedim.

"Sadece adını sormuştum." demesiyle "Gerçek ismimi mi yoksa sana karşı olması gerekeni mi diyeyim? Sana karşı anca ulaşılmayan olurum. Ama ismim Buket." dedim.

İki dakikada dediklerim ile Kazım'ın kaşları çatılırken Onur Abi gülmemek için kendini tutuyordu.

"O zaman sana güle güle. Beyin eksikliği yaşadığın belli ama sanırım kapının yolunu bulabilirsin. Hadi defol git." demem ile Kazım sinirle evden çıkıp gitti.

"Sen az önce tam olarak ne dedin?" diye soran Onur Abi ile "Bende tam bilmiyorum." dedim.

"Seni seçmekle iyi bir karar verdiğimi tekrar anlıyorum." diyen Onur Abi ile "Ben istemesem anlayamazdın." dedim gülerek.