Melez~yoonkook

~1~

İYİ OKUMALAR😘
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤♡¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
YOONGİ

Yine bir dolunayda içimdeki kurt ile mücadele ediyordum, yatağımda kıvranıyordum. O sırada odamın kapısı açıldı gelen Doğu kabilesinin lideriydi yani babam "dönüşmeyi neden reddediyorsun dönüş ki acıların son bulsun"

"b-ben korkuyorum. Sen alfa kurtsun bense omega daha güçsüzüm. Diğer alfalar bana nasıl bakıyor görmüyor musun? Hepsi bana sahip olmak için yarış içinde."

"Biliyorum Yoongi ama kendini savunabilmek için dönüşmem lazım. Jimin'de bir omega biliyorsun o dönüştü ve bu acıdan kurtuldu. Ilk dönüşüm çok sancılı geçer ama sonra hiç acı hissetmezsin.

Ayrıca bir an önce dönüşmen lazım biliyorsun ki yakında büyük bir savaşa gireceğiz. Batı kabilesi çok güçlü bir ordu toplamış. Güney kabilesi bizim tarafımızda ama yine de Batı kadar güçlü değiliz.

O yüzden kuzey kabilesiyle de ittifak yapacağız. Seni kuzey kabilesinin liderinin oğlu olan alfayla mühürleyeceğiz." "Ne, nasıl olur bu?"

"Yoongi buna mecburuz. Ittifakımızı garantiye almak için bunu yapmalıyız. Güney kabilesinin oğlu Taehyung ile jimin'i mühürlemiştik, şimdi sıra sende." "B-ben i-istemiyorum"

"isteyip istememen önemli değil. Sadece kurtaracağın canları düşün. Şimdi kalk ve dışarı çık,  dolunay bitmeden dönüşmelisin." Babam haklıydı halkımı korumanın tek yolu buydu. Odamdan çıkıp hızla ormana girdim, gözlerimi kapatıp derin nefesler aldım.

Bir anda omurgama saplanan ağrıyla dizlerimin üstüne çöktüm. Ellerimle yerdeki toprağı sıktım. Kemiklerim kırılıyordu sanki, çenem ondan bahsetmek bile istemiyorum. "Ahh!"

Haykırmam tüm ormanda yankılanırken gözlerimi sım sıkı  yumdum. Nihayet acılarım dinince gözlerimi açtım, ellerime baktığımda pençelere dönmüştü. Dolunayın etkisiyle içgüdüsel olarak ulumaya başladım ardından hızla eve koştum.

Kabiledeki herkes merak ve hayranlıkla bana bakıyordu. Babam beni görür görmez olduğu yerde kalakalmıştı. Yanına yaklaştığında elini başıma koydu ve gözlerimin içine baktı

"g-gözlerin bir alfanın gözleri b-bu imkansız" imkansız mı nasıl yani? Babam düşüncelerini anlamış olacak ki "şimdi bunu düşünme git ve avlan. Ilk dönüşümde avlanmak çok önemlidir. Hadi git bende peşinden gelip seni koruyacağım"

babamın emriyle avlanmaya ormanın derinliklerine daldım. Ileride küçük bir geyik su içiyordu. Avcılık içgüdülerimle hızla ona saldırdım. Ben avımı yerken babam az ötede beni izliyordu. Yemegim bitince babamın yanına gittim.

Insan formuna dönüşünce omuzlarından yere kadar beyaz pelerin vücudunu sarmaladı. "Şimdi rahatla ve kurduna insan olmak istediğini fısılda" babamın dediğini yaptım. Yine o acı kapladı bedenimi.