🎨11: Bet

40 9 8
                                        

The students’ voices were deafening. I was walking on the hallway, heading my way to the cafeteria.

“Cindy, dito!” I heard Faith's voice. I saw her sitting alone.

“Good morning Faith,” I sat down. “Bakit ang ingay ng mga students?”

“Divina was missing, kahapon pa raw siya nawawala,” Faith sighed. “At alam natin pareho, kung ano ang possible na nangyari sa kanya.”

“Si sir Wilson? Ano sabi ng mga police?”

“Naghahanap pa rin sila ngayon,” she massage her head. “Anong gagawin natin?”

“Ano nga ba? Sasabihin natin sa mga police na, nakita natin silang magkasama last time?” I bent down my head. “Wala naman tayong evidence, besides ano naman kung magkasama nga sila.”

“May point ka, siguro obserbahan na lang muna natin si sir, baka sakaling may malaman tayo,” Faith held my hand.

Tumango ako sa kanya and afterwards, pinuntahan namin si sir Wilson sa room niya. Pero sabi ng ibang students, absent daw siya ngayon.

“Nakapagtataka naman, absent daw siya ngayon?” I tapped my head.

“May something fishy talaga sa nangyayari ngayon Cindy,” napahawak si Faith sa bibig niya. “Hindi kaya, nasa kanya si Divina?”

I touched my throat, “ang nakatatakot dito, kung may ginawa na siyang masama kay Divina.”

“Faith? Cindy? Ayos lang kayo, may problema ba?” nagulat ako nang may biglang magsalita. Sabay kaming napalingon ni Faith.

“Ah...wala naman Caden, nag-uusap lang kami,” dahilan ni Faith. “Si Erin, nasaan?”

“Akala ko kasi, sinisilip niyo si sir Wilson sa loob eh,” he scratched his head. “Ahmm.. si Erin? Hindi ko alam, di na kasi siya, lumalapit sa’kin.”

Nagkatitigan naman kami ni Faith. Parang alam ko na rin kasi ang dahilan.

“Ganun ba? Kausapin mo na lang kaya siya, para magka-ayos na kayo,” I cleared my throat.

“Hayaan niyo na lang muna siya,” hinawi nito ang buhok niya. “Tara na lang sa gym, nood na lang tayo ng game doon, wala naman yata kayong ginagawa eh.”

“Sabagay, doon na lang muna tayo, ikaw Cindy?” Faith looked at me, waiting for my answer.

I nodded, “sige- tara na.” Sayang ang araw na’to, at wala ngayon si sir Wilson. Sana lang, mali ang iniisip ko, na may ginawa na siyang masama kay Divina.

We reached the crowded gymnasium, where students’ voice echoed. They were cheering for the basketball game. Naupo kami sa likurang bahagi, staring at nowhere.

Alam kong iba ang iniisip namin ni Faith. We wanted an answer to what happen on Divina. Pero paano? Hindi naman kami mga police. Kung ako lang sana si Sydney Morris, if I can be who I am right now, maybe I can do everything.

“Hey guys! Can I sit?” I heard someone asked. I saw Lixy standing, and holding my white jacket with her. “Cindy, thanks for this.”

I smiled as I took my jacket from her, “walang anuman, upo ka.”

“Thanks again,” she smiled as she sat down beside me.

“H-hi Lixy, ako nga pala si Faith,” she extended her hand to her.

“Lixy, please to formally know you,” she smiled as the two of them shook their hands.

Nakatitig kami kay Caden, waiting for him to introduce himself but he just smiled.

Hues and LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon