all alone [ᴍɪɴsᴜɴɢ]

all alone #1

Temmuz, 2020

Gözlerini açtığında elini sağ tarafa atıp telefonunu eline aldı. Yattığı yerden doğrularak alarmı kapattı. Fazlasıyla üşüyordu. Bakışları pencereye kaydı. Açık unutmuştu.

Yataktan kalkıp banyoya gitti. Tekrar odasına döndüğünde üzerine bir tişört giydi. Mutfağa inerken çıplak ayakları, soğuk merdiven basamaklarına değiyordu. Bir bardak su alıp kısa süre terasta oturdu. Sessizliğin ve temiz havanın tadını çıkardı. Evde tek başınaydı. Son iki aydır her gün olduğu gibi.

Kalktığından beri hâlâ kendine gelememişti ve çaresiz bir şekilde kahveye ihtiyaç duyuyordu. Bu yüzden tekrar mutfağa gitti. Zaman kaybetmeyip espresso demliğinin içini suyla doldurarak ocağa koydu. Su kaynamaya başlamıştı. Kahve fokurduyor ve mutfağı zengin, toprağı andıran bir koku kaplıyordu.

Bu koku ilaç gibi geliyordu ona.

Bakışları saate kaydı: 07.13. Ofisine gidip projesi üstünde çalışmaya devam edebilir ya da kısa süreli bir koşuya çıktıktan sonra tekrar eve dönerek sıcak bir duşun ardından kulübede çalışabilirdi. Ne de olsa yanında çalışmasını engelleyebilecek kimse yoktu. Bunları düşünürken yelkovan bir dakika ileri gitmişti.

Demliği ocaktan alarak çok sevdiği siyah kupasına kahve doldurdu. Tekrar terasa dönüp ahşap sandalyeye oturdu. Kahvesinden aldığı bir yudum bile keyfinin yerine gelmesine yetiyordu.

Kahvesi bittiğinde içeriye girdi. Tekrar saate baktı: 07.35.

Elindeki boş kupayı tezgahın üstüe bırakıp odasına çıktı. Telefonunu alıp sekreteri Bay Cho'ya bugün şirkette olmayacağını belirten bir mesaj attı. Sonra üzerine bir ceket alarak odadan çıktı. Kulaklığını takıp telefonu sol koluna bağladı. Ayakkabılarını da giyip saat tam olarak sekizken evden çıktı.

İlk yol ayrımına geldiğinde durdu. Bu eve taşındıktan sonra yavaş yavaş belirginleşen bir koşu rotası vardı. Aylardır dışına çıkmadığı rotayı takip ederek sağ tarafa yöneldi.

Yaklaşık otuz dakika süren koşudan sonra eve döndü. Sabah yaptığı planına sadık kalarak duşa girdi. Geçiştirilerek yapılan bir kahvaltının ardından kahvesini alıp bahçeye açılan cam kapıyı aralayıp dışarı çıktı. Kahvesinden bir yudum aldı ve kapıyı kapatarak kulübeye doğru yürdü.

Evin sınırları içerisindeki en yaşlı ağaç kulübenin tam ortasındaydı. Ağacı merkeze alarak, yerden birkaç metre yüksekte, daire şeklinde bir çalışma alanı yapmıştı kendine. Kulübeye kendisi dışında sadece eşinin ve oğlu Rowoon'un girmesine izin verirdi. Rowoon buraya kontrol merkezi derdi. Onun sevimli yüzü aklına geldiğinde gülümsedi. Onu özlemişti ama birkaç hafta daha beklemesi gerekiyordu.

Kahvesinden bir yudum daha alarak bardağı masaya bıraktı. Sandalyeye oturup burada yaptığı son çalışmada düzenlemeden bıraktığı kağıtları gözden geçirdi.

Saatler sonra kısa bir ara verdi. Sırtını arkasına yasladığında gözlerini kapattı. Altı yıl önce 2020 senesinde bu durumda olacağını asla hayal edemezdi.

Lise üçüncü sınıfta hayatında büyük değişiklikler yapmıştı. Ailesini karşısına almasına, bir süre ailesinden ayrı yaşamasına ve hayatının en sıkı dostluklarını kurmasına sebep olan lisedeki son iki yılı çok değerliydi onun için. O zamanlar bir şeyleri değiştirmeye karar vermeseydi şu an nasıl bir hayatı olacağını kesitremiyordu...

~~~
Bu kurguda 2020 yılı ve 2014 yılı arasında geçişler olacak. Benden bekelenileceği gibi de Minsung ön planda olacak.