*devam ediyor* Jung Min Ji aranjör olarak JYP Entertainment'ta işe başlar ve kısa süre sonra farkında olmadan kendini bir idole kaptırır.
|Tür: Genç Kurgu|
Story by Baddiv.
Başlangıç: 26 Nisan 2020
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Açıklamayı bölüm sonu yazacağım ❤️
Keyifli okumlar!
VOTE SINIRI : 35
ÖNCEKİ BÖLÜMDE:
"İyi geceler." Diyerek göz kırptı ve kapıya doğru yürümeye başladı.
"İyi geceler."
Odadan çıkıp kapıyı kapatana kadar bakmaya devam ettim. Hatta odadan çıktıktan sonra bile uzun süre kapıya bakakalmıştım. Kendime geldiğimde dudaklarımı dişleyip kendimi geriye doğru bıraktım. Gece boyunca bu tavanı izleyeceğime adım kadar emindim.
Bugün kesinlikle bana uyku yoktu.
Bileğimde hissettiğim acı, uykumun en güzel yerinde beni uyandırdı. Yatağımdan yavaşça doğrulup ayaklarımı yere indirdim. Yaşadığım korku bana yeterince uykusuzluk armağan etmişti zaten. Ek olarak bir de üstüne ayak bileğim eklenince güzel bir kombo olmuştu. Gözlerimi devirerek yataktan kalkıp odamda tur atmaya başladım.
Hareket ettikçe kafam dağılıyordu ama aynı odanın içinde defalarca dönüp durmak pek de iyi gelmiyordu. O yüzden sakat bileğimle birlikte aşağı inmek için kendi kendime planlar yapmaya başlamıştım. Kapıyı açtığım an ister istemez gerileceğimi biliyordum. Çünkü Jackson, bir şeye ihtiyacım olduğu taktirde seslenmemi söylemişti. Fakat ben kesinlikle dediğini yapmaktan yana değildim...
Kendi ihtiyaçlarım için onu uykusundan uyandırmak bana göre bencilce bir hareketti. Sonuçta diğer ayağım sağlamdı. Ve eminim ki kendi işimi görebilecek kadar sağlamdım. Tabi merdivenlerden falan yuvarlanırsam aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Gerginlikle titreyen elimi kapının kulpuna uzatıp yavaşça çevirdim. Olabildiğince sessizliğimi koruyarak kapıyı araladım ve aralık bıraktığım yerden yavaş hareketlerle geçip koridora çıktım. Kapıyı sessizce ardımdan kapattıktan sonra duvardan destek alarak ağır adımlarla merdivenlere yöneldim.
Çıkaracağım ufacık sesten bile sanki uyuyanlardan birini uyandıracağımı falan düşünüyordum. Sanki yarımsaatlik yol gitmiş kadar uzun gelen yürüyüşümün ardından merdivenlere vardığımda en zorlu sürecin başlamak üzere olduğunu farkına vardım. Derin bir iç çekerek ilk basamağa basmamla arkamdan gelen kapı açılma sesiyle yerimden sıçrayarak; duvarı kendime siper alıp sırtımı dayadım ve başımı hafifçe koridora doğru çevirdim.
Jackson gözlerini ovuşturarak kapısını kapatıp yürümeye başladığı sırada dudaklarımı birbirine bastırdım. Bu kadar olamazdı gerçekten. Benim uyandırmadığıma emindim ama bu kadar tesadüf olması da beni korkutmaya yetmişti. Yarı çıplak banyonun kapısına doğru ilerlerken ovuşturduğu gözlerindeki ellerini yavaşça indirip başını benim olduğum tarafa çevirdi. Ani bir hareketle başımı çekip gözlerimi yumdum.
