*devam ediyor* Jung Min Ji aranjör olarak JYP Entertainment'ta işe başlar ve kısa süre sonra farkında olmadan kendini bir idole kaptırır.
|Tür: Genç Kurgu|
Story by Baddiv.
Başlangıç: 26 Nisan 2020
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KEYİFLİ OKUMALAR!
VOTE SINIRI :40
ÖNCEKİ BÖLÜMDE:
"O ses neydi? Yoksa biri mi vardı?!" Panikle hızlıca nefes almaya başlamıştım.
"Bilmiyorum." Dudaklarından tükürürcesine çıkan söz kalbime bir hançer gibi saplanmıştı. Ellerim ve ayakların titriyor, ayakta durmakta zorluk çekiyordum.
Eğer birine yakalandıysak bu benim sonum olacaktı. Yaşadığımız o anın heyecanını tadamadan bok gibi bir durumun ortasına düşmüştük.
Jackson'ın endişeli bakışları bana kaydığında sertçe yutkundum. "Sanırım ciddi bir problemimiz var."
Güneşin o muhteşem ışığı odamın içine dolarken, kan çanağına dönmüş gözlerimi saniyelik de olsa kıpırdatmadan öylece tavana bakıyordum. Jackson'la yaşadığımız o muhteşem anın boktan bir şekilde son bulması günümü zehir etmişti. Sabah kadar aklımda sadece türlü türlü senaryolar kurup mideme krampların girmesine sebep olmuştum. Ve ne yazık ki o cam sesinin neye ait olduğunu bulabilmiş değildik.
Tek bir seçenek vardı o da kesinlikle birinin bizi gördüğüydü. Mantıklı düşünürsek, kedi olma olasılığı sıfırdı. Böyle saçmalıklar sadece filmlerde olurdu. Yani kısacası boktan bir döneme girmiş bulunmaktaydık. Ve açıkçası aşağıya inmeye yüzüm yoktu. Çünkü kime baksam, "Acaba o mu?" psikolojisine girecektim.
Yanan gözlerini kırptıktan sonra yavaşça kendimi sağ tarafa döndürdüm. Üyelerin uyanmış olduğunu aşağıda bağırarak kendi aralarında bir şeyler konuşmalarından anlamak zor değildi. Tek dileğim odamın önüne kadar gelip beni aşağı indirmek için ısrar bombardımanına tutmamalarıydı. Şuan tek istediğim şey Yu jin'in yanımda olmasıydı. Ona fazlasıyla ihtiyacım vardı. Gururumu ve inadımı bir köşeye bırakıp telefonumu elime aldım.
Hızlı aramalardan Yu Jin'in numarasını tuşlayıp telefonu yavaşça kulağıma götürdüm.
"Yobuseyo?" Telefonu açmasıyla birlikte sesindeki soğukluğu hissettim.
"Buna bir son vermenin zamanı geldi." Diyerek yataktan, sol kolumdan destek alarak doğruldum. Boğazını temizler gibi yaptıktan hemen sonra gülme sesini duydum. Bu da kısaca biraz sonra haykıracağının göstergesiydi o yüzden kendimi hazırlayıp telefonu çok az uzaklaştırdım.
"DAHA YENİ Mİ AKLINA GELDİ KİCİBE! KAÇ GÜNDÜR EVİNİ GÖZETLİYORUM! HİÇBİR YAŞAM BELİRTİSİ DE YOK! NE HALTLAR YİYORSUN SEN!?"
"GÜLMEYİ KES VE CEVAP VER!?" Lafı hiç uzatmadan cevap verdim. "Jejudayım." Verdiğim cevabın ardından kısa süreli bir sessizlik gerçekleşti.
